ابراهیم مرادی از اعضای جدید جدا شده سازمان مجاهدین خلق در آلبانی در گفتگو با مردم تی وی ابتدا مختصری از نحوه اسارتش در فرقه مجاهدین خلق مطالبی بیان می کند. سپس به موضوع نشست های مغزشویی درون مناسبات فرقه اشاره می کند:
نشست های تشکیلات سازمان مجاهدین خلق معمولاً بر اساس رده بندی اعضا برگزار می شد. به طور مثال اف جی، اف ، نشست های جانبی که مربوط به کل لایه بود و نشست های عمومی . در نشست های عمومی نه مسئول نشست و نه حتی موضوع از قبل مشخص نبود و همه چیز در هاله ای از ابهام قرار داشت. اما روند نشست ها همگی تکراری و بسیار خسته کننده بود. در این نشست ها باید افراد همه افکار خود را بیرون می دادند و به اصطلاح سازمان در آن رابطه به نقطه صفر صفر می رسیدند. و اگر کسی انتقاد داشت نمی توانست مجاهد لم یرتابو یعنی همان مجاهد برگشت ناپذیر باشد..
مرادی با ذکر توضیحاتی در رابطه با فشارهای زندگی تشکیلاتی در کمپ های مجاهدین خلق می گوید: اشک ریختن، شادی کردن و خندیدن را فراموش کرده بودم.
در ادامه ابراهیم مرادی خاطره ای از یکی از نشست های عمومی بیان میکند: محمدرضا باقرزاده در جمعی 60 یا 70 نفره از من پرسید آقای ابراهیمی شما نیاز به مبارزه داشتی یا ما که به اینجا آمدی؟ در پاسخ گفتم شما اگر جای من بودید چه جوابی می دادید؟! تو که من را از پاکستان به اشرف کشاندی. خب نیاز تو بوده . این را که گفتم باعث شد بیش از 4 ساعت سوژه جمع باشم. به من می گفتند بی غیرت، شکاف داری ، هنوز در خانواده ای و … مرادی در رابطه با وضعیت نشست ها بعد از انقلاب به آلبانی می گوید که این نشست ها از حالت هفتگی و روزانه به نشست های لحظه ای تبدیل شدند.
در قسمت دیگری از گفتگو مرادی به انقلاب ایدئولوژیک می پردازد و دلیل آن را تسلط سران فرقه بر جسم و جان اعضا بیان می
کند.
ابراهیم مرادی به تلخی روزهایی را به یاد می آورد که 16 ساعت برای تشکیلات مجاهدین خلق کار می کرده است، بی هیچ تشویق و مزد و تشکری…
ابراهیمی همچنین نکاتی در رابطه با موضوع گرفتن تعهد وفاداری از اعضای خواستار جدایی در آلبانی بیان کرد.
در قسمت قبل گفتگو با مردم تی وی ، آقای ابراهیمی در رابطه با چگونگی آشنایی خود با مجاهدین و فریب خوردن از آنان و ماندن اجباری در تشکیلات فرقه رجوی و نحوه تحت فشار گذاشتن اعضایی که از فرقه رجوی جدا می شوند و تهمت زدن به آنان توسط فرقه رجوی صحبت کرد.
