یکی از آداب و مراسم باستانی ایرانیان کهن که تاکنون از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده مراسم چهارشنبه سوری است. این جشن در فرهنگ ایرانیان به عنوان مقدمه عید نوروز است که همواره در طول تاریخ قبل از فرا رسیدن سال نو بر پا می شود. برگزاری مراسم چهارشنبه سوری به این صورت است که در آخرین روزهای سال و در زمانی که مردم در تدارک برنامه های عید نوروز هستند، شهروندان ایرانی به ویژه جوانان از دم دم های غروب آخرین چهارشنبه سال در کوچه ها و خیابانها آتش روشن می کنند و با گفتن شعر معروف و مخصوص چهارشنبه سوری از روی آتش می پرند. در ایران باستان در شب چهارشنبه سوری مراسم خاصی را انجام می دادند که یکی از آنها بوته افروزی بوده است. در آن سالیان هر خانواده بوته های خار را روی پشت بام و یا حیاط خانه جمع کرده و با غروب آفتاب خانواده ها به دور هم جمع شده و ضمن آتش زدن بوته ها همه به نوبت از روی بوته های برافروخته می پریدند تا بیماری و غم را از خود بزدایند و سلامتی و شادی به زندگی خود ببخشند. آنها هنگام پریدن این ترانه را بصورت دست جمعی می خواندند.
زردی من از تو
سرخی تواز من
غم برو شادی بیا
نکبت برو روزی بیا
خاکستر چهارشنبه سوری از دید ایرانیان باستان نحس بود به این دلیل که مردم با پریدن از روی آن زردی و بیماری خود را به آتش می دهند و در عوض سرخی و شادابی و سلامتی را از آتش می گیرند. به این دلیل بعد از اتمام کار خاکستر را جمع و در آب روان می ریختند. مراسم های کوزه شکنی، فال گوش نشینی، قاشق زنی و تقسیم آجیل از دیگر سنت های این شب است. در حالیکه آتش در نزد ایرانیان نماد پاکی، طراوت، سازندگی و تندرستی است و بارزترین نماد خداوند روی زمین است و نیاکان ما در این شب سوختن غم ها و غصه هاشون را در آتش چهارشنبه سوری ارزو می کردند و در غروب آخرین روز سه شنبه برای گردگیری افکار و سوزاندن کینه ها و خاموش کردن اتش نفرت در وجودشان از بوته ها می پریدند.
فرقه مجاهدین خلق که بدلیل پرت افتادگی مفرط و عمق خیانت ها و جنایاتش مورد تنفر شدید مردم ایران است و بکلی فاقد کوچک ترین پایگاه مردمی و اجتماعی است، بار دیگر و همانند سال های قبل از اعماق غارهای نمور و تاریک در آلبانی از طریق فراخوان ستاد من در آوردی اجتماعی که هیچ نمود خارجی ندارد از مردم موهوم و خیالی خواسته است که در آخرین سه شنبه سال آتش بپا کنند و جوانان را تحریک به اتش زدن اماکن عمومی و ایجاد اغتشاش و اشوب کرده است.
فرقه ای که در مراسم های خاص خود از صلح و آزادی و زندگی مسالمت آمیز و بدون خشونت دم می زند علنا تلاش می کند از یک هفته مانده به چهارشنبه سوری اذهان جوانان را تحریک و انها را به درگیری و خشونت و استفاده از بمب های دستی در سطح معابر عمومی بکشاند. تا بدینوسیله با قربانی کردن جوانان از بدن های مجروح آنها استفاده تبلیغاتی نماید. هر ساله دهها نفر بخاطر بی احتیاطی ها دچار اسیب های جدی میشوند. خوشبختانه امسال نهادهای اجتماعی مردمی و پویش های هنرمندان و ورزشکاران متعهد از یک هفته قبل از مردم و بویژه جوانان خواستند که ضمن گرامیداشت این روز باستانی و برافروختن رقص شعله ها از بکارگیری و استفاده از هرگونه وسایل انفجاری که سلامتی آنها را به خطر و شادی شان را به ماتم و غم و اندوه تبدیل می کند خودداری نمایند. بی شک سرکردگان فرقه تروریستی مجاهدین خلق امسال هم از این آتش افروزی و اقدامات تروریستی خود طرفی نخواهند بست و به یمن هوشیاری مردم و بخصوص نسل جوان بور و سرافکنده باقی خواهد ماند. آنها بخوبی می دانند که دیگر در صحنه اجتماعی ایران هیچ نقشی ندارند و چشم انداز محتوم فروپاشی آنها فرا رسیده است . آزادی تمامی اسیران در بند فرقه مجاهدین خلق و سوختن تمامی غم و غصه های مردم ایران در آتش چهارشنبه سوری را آرزومندم.
اکرامی
