در تاریخ 28 اسفند 1400 ساعت 3 بعد از نیمه شب اباطیل وچرندیاتی در یکی از سایتهای مجاهدین منتسب به عضو اسیر و نگون بخت رجوی، ولیرضا اکبری کهنه سری بازنشخوار کرده بودند که خواندم و خیلی حالم بد شد. چرا که تنها سه روز پیشتر آن یعنی در تاریخ 25 اسفند خانواده ولیرضا اکبری در دیدار صمیمانه با جناب پوراحمد مسئول انجمن نجات گیلان در منتهای عشق وعلاقه یک پیام نوروزی برای ولیرضا تدارک دیدند که از قضا در سایت نجات مشاهده کرده بودم و همین پیام سوزش رجوی را به همراه داشت و تنها سه روز تاب آورد تا لاطائلاتی سرهم بکند و منتسب به ولیرضا اکبری منتشر کند.
راستی مگر خانواده دردمند ولیرضا و دیگر اسیران در پیام شان چیزی جز یک تماس تصویری درخواست کرده بودند که اینقدر برای رجوی گران تمام شد تا به زشت ترین شکل ممکن به مقابله بپردازد و اهانتی به خانواده اکبری و جناب پوراحمد داشته باشد که فقط و فقط شایسته خودش و گماشته هایش است .
بنده با توجه به شناختی که از ولیرضا دارم مطمئن هستم از چنین روحیه فحاش و لمپنیسم برخوردار نبوده و نیست و همچنین قادر به نوشتن چنین متن مبسوطی نیست و به قطع و یقین گماشته های رجوی آنرا با فرهنگ لمپنیسم خود قرقره کردند که خیلی تهوع آور بود.
جا دارد به رجوی با روحیه چاله میدانی بگویم که تو زیرسایه صدام ملعون با آنهمه امکانات و در مرز ایران چه غلطی کردی که الان میخواهی با فرسنگها راه دور با آویختن به اجنبی، امر سرنگونی را که سرابی بیش نبوده و نیست و صرفا مصرف داخلی برای اعضای اسیر و نگون بخت دارد، با اشرف 3 و اشرف نشان های پیر و فرتوت در مقابل ایران مقتدر به ثمر بنشانی؟! زهی خیال باطل ای مزدور بی خاصیت !
در آخر پیامم به رجوی خائن وطن فروش این است: “مردک این را بدان و در گوش خود فروکن که ما از میلیمتر به میلیمتر وطن عزیزمان دفاع و سایه شما بی وطنان را از صفحه جغرافیای این آب و خاک پاک خواهیم کرد و برای رهایی یکایک اسیران رجوی کوتاه بیا نبوده و نیستیم و نخواهیم بود.
پس بجنگ تا بجنگیم …
حسن شرقی – از جدا شدگان فرقه رجوی