بخشعلی علیزاده از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق از ایران میهمان دومین قسمت از مستند جعبه سیاه با مجری گری اریسا رحیمی بود. موضوع مصاحبه وقایع 19 فروردین ماه 1390 در کمپ اشرف عراق بود.
علیزاده به عنوان کسی که در آن زمان در اشرف حضور داشته و وقایع را از نزدیک مشاهده کرده است در مورد زمینه های شکل گیری وقایع تلخ کمپ اشرف در 19 فروردین 1390 می گوید: به نظر من زمینه درگیری برمیگردد به زمان سقوط حکومت صدام حسین و روی کار آمدن حکومت شورایی در عراق توسط نیروهای مردمی این کشور. در آن زمان حکومت جدید عراق تأکید داشت که تمامی نیروهای خارجی از جمله سازمان مجاهدین خلق به رهبری مسعود رجوی خاک عراق را ترک کنند. یکی از اتهامات وارده به مجاهدین خلق این بود که نیروهای این سازمان در زمین غصبی ساکن هستند و زمین ها باید به صاحبان اصلی شان برگردد.
علیزاده به عنوان شاهد عینی که در متن ماجرا بوده می گوید مسعود رجوی سعی داشت وانمود کند که این دولت ایران است که دولت عراق را تشویق به اخراج مجاهدین خلق می کند. در حالی که این تصمیم شورایی نمایندگان ملت عراق بود که آن زمان حاکمیت را برعهده داشتند. حتی دولت های بعدی هم که روی کار آمدند بر اجرای این تصمیم مصمم بودند.
ما نیروها می دانستیم که تنها راه، خروج از عراق است چون دولتمردان جدید عراق به دنبال روابط حسنه با تمامی کشورهای هم جوار بودند و بر روابط صلح آمیز تأکید داشتند و نمی خواستند هیچ آلترناتیوی از هیچ کشوری را در خاک خود بپذیرند.
واکنش مسعود رجوی به این تصمیم دولت عراق خیره سری و لجبازی بود و ما نیروها باید با خون تاوان می دادیم. چرا که خود مسعود رجوی در پناهگاه های بتونی کمپ اشرف که بعدها تصاویر آن منتشر شد مخفی شده بود.
بخشعلی علیزاده که خود نیز در این حادثه از ناحیه پا مجروح شد می گوید سه بار تحت عمل جراحی قرار گرفتم و هنوز بعد از گذشت 12 سال ، مشکل جدی دارم . با این حال این ساده ترین مشکلی بود که در آن روز برای من اتفاق افتاد چرا که تعداد زیادی کشته شدند. دختران و پسران جوانی که آرزوی زندگی خوب داشتند اما به خاطر لجاجت و ندانم کاری های رجوی کشته شدند.
علیزاده معتقد است به راحتی میشد جلوی این خونریزیها گرفته شود اگر همان زمانی که دولت جدید عراق ابلاغیه خروج از این کشور را به رهبران سازمان داده بود، عراق را ترک کرده بودیم.
در قسمت دیگری از صحبت ها ، علیزاده به روش دیگری از کشته سازی توسط مسعود رجوی اشاره می کند. او می گوید: مسعود رجوی تاکید داشت افرادی که بیماری های صعب العلاج داشتند و نیاز به انتقال به بیمارستان های بغداد را داشتند، حتما با 3 الی 4 نفر همراه منتقل شوند و این با قوانین دولت عراق مغایر بود. توجیه مسعود رجوی این بود که ممکن است دولت ایران نیروهای ما را به گروگان بگیرد اما حقیقت ماجرا چیز دیگری بود. مسعود رجوی به وضوح به این امر واقف بود که هر کسی که تنهایی از اشرف خارج شود، احتمال بازگشتش یک درصد است چرا که قرار گاه اشرف جهنمی بیش نبود و هیچ کس دوست ندارد به جهنم بازگردد.
به این ترتیب هم این که اجازه خروج به کسی داده نمی شد و هم این که مسعود رجوی بهره برداری تبلیغاتی خوبی از این افراد به عمل می آورد. به این شکل که این ها را می بردند محافل و ارگان های بین المللی و به عنوان افرادی که در محاصره نیروهای عراقی کشته شدند معرفی می کردند.