پنجشنبه شب در اولین سالگرد درگذشت مادر بدرود یافته شهربانو مرندی – مادر چشم به راه خسرو سلیقه دار عضو اسیر رجوی در آلبانی – همراه با خانواده ایشان بر سر مزارش جمع شدیم و با خواندن فاتحه ای یادش را گرامی داشتیم.
زنده یاد مرندی عاشق پسرش بود چرا که او یک مادر بود از جنس آفتاب. در سفر خانواده ها به عراق و استقرار در کنار کمپ اشرف یکی از مادران فعال بود. ایشان با قدرت و با صلابت و با تمام وجود و با لحن مادرانه اش پشت بلندگو می نشست و با فرزندش که نمی‌دانم صدایش را می شنید یا نه در مورد سالهایی که در کنارش نبود و آنچه بر او گذشته بود صحبت می کرد و همچنین رجویها را به سرانجام شومی که خواهند داشت آگاه می‌کرد.
روحش شاد و یادش گرامی
بسم الله الرحمن الرحیم.
با سلام و درود به روح پاک مادر عزیزی که سالها برای دیدن فرزند عزیزش چشم به راه دوخته و بارها به عشق دیدن جگر گوشه خود پشت سیاج اشرف شبها را روز کرد ولی دریغ رجویهای ضد ایرانی یک بار حتی برای یک دقیقه اجازه ندادند که مادر پسرش را ببیند و مثل همه مادرها فرزندش را در آغوش بگیرد ای لعنت خدا و خلق خدا بر رجویها و دودمانش باد که یک مادر بچه اش را بزرگ کرده ولی برای دیدنش باید از یک لعنتی التماس بکند و آخرش هم نا موفق صورت بر خاک سرد بگذارد هزاران بار لعنت به سران این فرقه خداوندا هیچ وقت نبخش این ظالمان را که چنین کردند با پدران و مادران این سرزمین در مسیر چه زحمت‌ها کشید آقای پور احمد تا بتواند دیدار مادر و فرزندی را میسر بکند اما رجویها ظالمتر از مسایل هست که ما فکرش را میکنیم خدایا تورا قسمت میدم به محمد و علی و حسین ( ع ) نابود کن چنین ظالمانی را .. مادر عزیزم روحت شاد
رو همه پدران و مادران شادو یادشان گرامی باد بلعخص عزیزانی که یک عمر چشم انتظاری کشیدند ولی ولی در نهایت حسرت یک لحظه دیدن فرزند در آغوش گرفتن او از دنیا رفتن روحت شاد مادر بزرگوارم خداوند متعال به خانواده آن عزیز صبر بده دست شما هم درد نکنه