در پی افشاگری‌های کودک سربازان سابق مجاهدین خلق، هر روز ابعاد تازه ای از ستم و نابرابری که سران تشکیلات مجاهدین خلق بر اعضای خود به ویژه بر کودکان مجاهدین روا داشتند، روشن می‌شود. مادر عصمت وطن پرست که سالها خود و خانواده‌اش را وقف خدمت به تشکیلات مجاهدین خلق کرد، امروز مجاهدین خلق را مسئول تمام مصیبت‌های خانواده خود می‌داند و از نابرابری‌ها و خشونت‌های موجود در تشکیلاتی می‌گوید که ادعایش تشکیل جامعه بی طبقه توحیدی بود. او به طور خاص از شکنجه هایی که عوامل مجاهدین خلق علیه دختر کوچکش جنیفر و دیگر کودکان مجاهدین روا داشتند صحبت می‌کند.
نقطه قطع ارتباط مادر عصمت با تشکیلات مجاهدین خلق
باخبر شدن از شکنجه‌های تشکیلات علیه کودکان، نقطه قطع ارتباط مادر عصمت با تشکیلات مجاهدین خلق می‌شود. او پس از تحمل مرارت‌های فراوان در راه فرقه رجوی و ارائه خدمات مستمر به این تشکیلات تنها روزی متوجه رنج‌های کودکان مجاهدین می‌شود که هفت تن از این کودکان را در سوئد به منزلش دعوت می‌کند و در فرصتی که دست می‌دهد صدای درد دل های این کودکان را می‌شنود. او در عرض چند دقیقه متوجه می‌شود که هر کدام از این نوجوانان چه تجارب تلخ و دردناکی از شکنجه، ضرب و شتم و بدرفتاری از سوی عوامل مجاهدین خلق از سر گذرانده‌اند. بدین ترتیب صدای کودک سربازان، ندای وجدان مادر عصمت می‌شود.
برای دانلود اینجا را کلیک کنید.
شکنجه گران کودکان در مدرسه مجاهدین خلق چه کسانی بودند؟
در گفتگوی اخیر سیامک نادری با مادر عصمت وطن پرست بارها نام دو تن از معلمان و مسئولان آموزشی کودکان مجاهدین خلق، آورده می‌شود. زن و شوهری که در سیستم آموزشی مجاهدین خلق وظیفه مغزشویی کودکان به هر طریق خشونت آمیزی را به عهده داشتند و تا امروز در کابوس‌های شبانه جنیفر حضور دارند: علی فیضی شبگاهی با نام تشکیلاتی “رشید” و گیتی گیوه چیان با نام تشکیلاتی “سهیلا”.
علی فیضی و گیتی گیوه چیان که در اواخر عمر از فرماندهان رده بالای تشکیلات مجاهدین بودند، در تاریخ ده شهریور 1392 در حمله جوانان انتفاضه عراق به کمپ متروکه اشرف کشته شدند. در آن زمان تنها صد نفر از اعضای مجاهدین خلق از طرف تشکیلات ملزم به ماندن در اشرف شده بودند. رسانه‌های مجاهدین خلق در یادنامه‌هایی که پس از کشته شدن ( یا به تعریف سازمان شهادت) این دو نفر منتشر کرد به سابقه تشکیلاتی آن‌ها در بخش آموزش کودکان مجاهدین خلق اشاره می‌کند و حتی موفقیت رشید در شستشوی مغزی دو تن از کودک سربازان به نام رحمان منانی و یاسر حاجیان و نهایتا کشته شدن آن‌ها در همان موقعیت در کنار معلمشان را ارج می‌نهد. این در حالی است که در تصاویری که سیامک نادری ذیل گفتگوی خود با مادر عصمت منتشر می‌کند می بینیم که جنیفر به عنوان یکی از شاگردان رشید، در پیامی حتی از دیدن دوباره عکس او دچار اضطراب و وحشت می‌شود.
مادر عصمت در توصیف شیوه آموزش و پرورش گیتی گیوه چیان یاد می‌کند از فلفل پاشیدن او به دهان جنیفر به خاطر آن که حاضر نشده است به دروغ بگوید که خواب حضرت علی را دیده است. او به گواه سایت های مجاهدین بین سال‌های 1362 تا 1366 مسئولیت آموزش فرزندان مجاهدین خلق را به عهده داشت و در دیگر مسئولیت‌هایش در فرقه مجاهدین خلق همواره در بخش های امنیتی و حفاظتی خدمت کرد که هیچ سنخیتی به تعلیم و تربیت کودکان ندارد. او همچنین از زنان تسهیل کننده پروژه چند همسری مسعود رجوی بود.
در ساز و کار آموزشی مجاهدین خلق معلم‌ها حق دارند که موی دم اسبی دختری را از روی روسری‌اش قیچی کنند و او را تهدید کنند که به مادرت چیزی نگو او پیر است و خواهد مرد در حالیکه مادر عصمت در آن زمان 42 سال بیشتر نداشت. ضرب و شتم، ناسزاگویی، تهدید و ارعاب ترفندهای آموزشی معلمان در مدارس مجاهدین خلق بودند.