ریاست محترم صلیب سرخ جهانی
جناب آقای ژاکوب کلیک برگر
در ابتدا لازم است تشکر صمیمانه کانون ایران قلم را بخاطر تلاش های انسان دوستانه شما و سایر همکارانتان در نقاط مختلف جهان خدمتتان عرض نماییم. فعالان حقوق بشر و پژوهشگرانی که با کانون ایران قلم در حال همکاری می باشند، خود کسانی هستند که بطور مستقیم و غیر مستقیم از کمک ها انساندوستانه سازمان صلیب سرخ جهانی در اردوگاه رمادی و زندان ابوغریب عراق هنگام رهایی از سازمان مجاهدین خلق بهره مند شده اند، اما هم اکنون ما بعد از رهایی؛ نگران دوستان خود در قرارگاه اشرف در عراق می باشیم.
همانگونه که جنابعالی مستحضر هستید در گزارش های مختلف و متعدد توسط سازمان دیدبان حقوق بشر، اتحادیه اروپا، دولت بریتانیا، وزارت خارجه آمریکا، وزارت خارجه کانادا و همچنین منابع و رسانه های مختلف عملکرد سازمان مجاهدین خلق و رهبری آن تروریستی و با ماهیت ضد حقوق بشری و ویژگی های فرقه گرایانه ارزیابی شده است که بخشی از آنها خدمتتان به همراه این نامه ارسال می شود. بنابراین به ما و خانواده های در ارتباط با کانون ایران قلم و سایر انجمن های فعال در امور حقوق بشر حق بدهید نگران سرنوشت فرزندان، خواهران و برادران و دوستان خود در قرارگاه اشرف توسط این فرقه تروریستی باشیم. چه آن هایی که اعلام جدایی از سازمان مجاهدین خلق کرده اند و در کمپ تیپف نگهداری می شوند؛ و چه کسانی که هم اکنون به هر دلیل هنوز نتوانسته اند از سازمان مجاهدین خلق جدا شوند و در قرارگاه مجاهدین در حال فعالیت با آنها هستند و از جنابعالی می خواهیم که بیش از پیش مطابق وظایف ذاتی سازمان صلیب سرخ جهانی و براساس اعلامیه جهانی حقوق بشر به کمک آنها بشتابید.
جناب آقای ژاکوب کلیک برگر
اطلاع دارید بعد از سرنگونی صدام حسین دیکتاتور سابق عراق و از سپتامبر سال 2003، یک تاسیسات موقت بین المللی یا تیپف، در داخل کمپ اشرف تاسیس گردید تا در حالی که مصاحبه های نیروهای ارتش امریکا برای شناسایی و تکمیل پرونده افراد ادامه دارد، بتواند ریزش مستمر نیرو و اعضایی را که از سازمان مجاهدین خلق جدا می شدند را موقتا در خود جای دهد. در آن زمان تعداد کل افراد بازداشتی در کمپ اشرف 3855 نفر بود که در حال حاضر 3450 نفر در قرارگاه اشرف باقی مانده اند. از تعداد اعضای جدا شده ای که خود را به تیپف رسانده اند، بیش از 350 نفر توانسته اند با همکاری دولت های مختلف و کمک کمیته بین المللی صلیب سرخ و وزارت حقوق بشر عراق به کشور خود یا بعضی کشورهای اروپایی اعزام شوند، ولی بیش از یکسال است که روند آزادی دوستان ما در کمپ تیپف که تعداد آنها بیش از 200 نفر بالغ می شود، متوقف شده یا به کندی صورت می گیرد.
همچنین لازم است به اطلاع برسانیم که سازمان مجاهدین خلق مقوله رهایی و انتقال اعضای جدا شده به خارج از عراق را بعنوان یک تهدید بزرگ و جدی ارزیابی می نماید و آن را باعث تشویق و افزایش روند جدایی از این فرقه تروریستی می داند. رهبری سازمان مجاهدین برای خنثی کردن این مسئله برنامه تبلیغاتی شدیدی را برعلیه تیپف در دو محور دنبال کرده است:
الف ـ ابتدا به اعضای باقیمانده در درون خود القا چنین القا می نماید که آمریکا در واقع در تیپف یک ابوغریب درست کرده که در آن مردان و زنان شکنجه می شوند و حتی از طرف سربازان آمریکایی در معرض تجاوز جنسی هستند. این حیله، همان روشی است که رهبری سازمان مجاهدین برای ایجاد رعب و وحشت بویژه میان زنان مجاهدین در زمان حکومت صدام حسین ایجاد می کرد تا مانع جدایی آنها شود.
ب ـ سازمان مجاهدین خلق در گام بعد و مرحله ای پیچیده تر تلاش نمود تا تیپف را بعنوان مرکز وزارت اطلاعات رژیم جمهوری اسلامی معرفی کند و سعی نمود تا جدایی و حضور در تیپف را به مسئله وسیع تری وصل نماید.
البته از آغاز هم مشخص بود که جنگ روانی بدون وقفه فرقه سازمان مجاهدین برعلیه تیپف و افراد مستقر در آن بخاطر ترس واقعی ای بود که موجودیت سازمان مجاهدین و روحیه افراد داخل کمپ اشرف را تهدید کرده و می توانست به فروپاشی کامل آن بیانجامد. علاوه بر این ، سرعت مراحلی که باعث می گردید اعضای ناراضی بتوانند در زمانی کوتاه از اشرف به تیپف و سپس به ایران یا سایر کشورهای اروپایی رفته و آزادانه به افشای اعمال فشار و روند مغز شویی در جلسات عملیات جاری بپردازند، نیز مزید بر علت می شد.
لازم است خدمتتان یادآوری کنیم که سازمان عفو بین الملل نگرانی های خود را در رابطه با وضعیت داخلی کمپ اشرف ابراز نموده است. همچنین سازمان دیده بان حقوق بشر نیز گزارشی را در تاریخ 18 ماه می 2005 منتشر نمود که در آن به موارد نقض جدی حقوق بشر که بصورت مستمر در سازمان مجاهدین خلق تا سال 2002 جریان داشته، اشاره نموده است. گزارش سازمان دیده بان حقوق بشر بر اساس شهادت اعضای سابق مجاهدین که اکنون در اروپا زندگی می نمایند، تنظیم گردیده که به پیوست خدمتتان تقدیم می گردد.
جناب ژاکوب کلیک برگر
از جنابعالی و همکارانتان بعنوان مسئولین این نهاد بین المللی تقاضا می کنیم که با توجه به تهدیدات منطقه ای و جهانی فرقه تروریستی مجاهدین خلق که در گام اول ، نخستین قربانیان اعضای ناراضی و همچنین اعضای در حال همکاری با مجاهدین خواهند بود، موارد زیر را مورد ملاحظه قرار دهید.
1ـ ـ براساس ماده های 25 و26 کنوانسیون چهارم ژنو که در حال حاضر سازمان مجاهدین خلق تحت این عنوان در عراق حضور دارد، اعضا می توانند آزادانه با خانواده های خود ارتباط داشته باشند اما متأسفانه هم اعضای مجاهدین و هم خانواده های نگران و زجر کشیده آن ها از این امتیاز محروم هستند. بنابراین مصرانه خواستار فشار به سازمان مجاهدین خلق برای رفع این محدودیت ها هستیم.
2ـ علاوه بر ایران، خانواده هایی نیز در کشورهای اروپایی حضور دارند که سال هاست از زنده بودن و سرنوشت فرزندانشان در تشکیلات سازمان مجاهدین در عراق بی اطلاع هستند.
3ـ یکی از روش های روزانه در فرقه مجاهدین جلسات عملیات جاری برای مغزشویی اعضا می باشد تا رهبری فرقه افراد را برای خود سوزی و خودکشی های جمعی آماده و پرورش دهد. ما فکر می کنیم که سازمان عفو بین الملل، سازمان صلیب سرخ جهانی، فرماندهی نیروهای آمریکایی در قرارگاه اشرف و کمیساریای عالی پناهندگان در این مورد و عواقب ناشی از آن مسئولیت دارند.
4ـ کانون ایران قلم در مکاتباتی که با وزارت حقوق بشر عراق داشته، از همکاری و مساعدت این وزارتخانه برای کمک به جلوگیری از نقض حقوق بشر در سازمان مجاهدین مطلع گشته است. خوشحال می شویم که از همکاری و مساعدت شما در امور بالا نیز مطلع شویم.
5ـ ما آمادگی داریم که اسامی اعضای ناراضی و کسانی که خواهان جدایی از سازمان مجاهدین خلق هستند و همچنین سایر مدارک و مستندات لازم را در اختیار شما قرار بدهیم. خوشحال می شویم که در این ارتباط با جنابعالی یا همکارانتان در دفاتر صلیب سرخ در کشورهای اروپایی ملاقاتی داشته باشیم تا از نزدیک نگرانی های خود را به اطلاعتان برسانیم.
با تقدیم احترام
کانون ایران قلم
رونوشت:
دبیرکل سازمان ملل متحد
سازمان دیده بان حقوق بشر
وزیر دفاع حقوق بشر عراق
مسئول دفتر نمایندگی صلیب سرخ ژنو
مسئول دفتر نمایندگی صلیب سرخ جهانی در عراق
مسئول دفتر نماندگی صلیب سرخ در ایران
مسئول دفتر کمیساریای عالی پناهندگان در ژنو
نماینده ویژه دبیركل ملل متحد در عراق
دبیرکل سازمان عفو بین الملل
کانون قلم، چهارم ژوئن 2007
