در دیدار روز چهارشنبه 19 مردادماه 1401 با شماری از خانواده های دردمند گیلک که گزارش تصویری و سخنان مقدماتی مسئول انجمن اطلاع رسانی شد، ابراهیم آقاجانی سیگارودی برادر محمد علی آقاجانی سیگارودی عضو اسیر رجوی در زندان مانز آلبانی به اتفاق همسرش خانم صغری سیگارودی حضور داشتند و بعد از شنیدن سخنان مسئول انجمن و در جریان قرار گرفتن وقایع یکی دوماه گذشته در آلبانی گفتند: “قبل از همه ممنونم از زحمات شما که برای رهایی اسیران رجوی از هیچ اقدامی کوتاهی نمی کنید و در کنار ما بوده و هستید و اطمینان دارم تمام اسیران از جمله برادرم روزی از بند رجویها رها خواهند شد و مثل محمود دهقان به زندگی شان باز خواهند گشت. بنده هم همچنانکه آقای پوراحمد در جریان هستند بمنظور دیدار با برادرم چندین بار با تحمل مشقات سفر به عراق نا امن و مقر مجاهدین به درب اشرف و لیبرتی رفتیم ولی همیشه در اثر کارشکنیهایی که از جانب گماشته های مجاهدین انجام شد، قادر به ملاقات با محمد علی نشدیم و ناراحتی ام بیشتر از این بابت بود که چه جوابی به پدر پیرم بدهم که متاسفانه ایشان در اثر چشم انتطاری از بین ما رفتند.”
خانم صغری سیگارودی که در انتظار تماس تصویری با جداشده محمود دهقان بودند، در ادامه صحبتهای همسرشان گفتند: “من به علت پرستاری از پدر فقط یکبار امکان همراهی با همسرم به عراق را داشتم و در همان یکبار حضور در مقابل مقر مجاهدین خیلی چیزها برایم روشن شد و اینکه برادر همسرم درگیر چه موجودات وحشی شده است و به سختی میتواند امکان خروج از آن جهنم را پیدا کند. اما در حال حاضر با صحبتهای آقای پوراحمد و موهبت داشتن انجمن آسیلا در کشور آلبانی و در چند قدمی مقر رجویها، امیدوارتر از قبل شدم و با فرار محمود دهقان و اتفاقاتی که در چند مدت اخیر پیش آمده است امیدوارم گشایشی هم برای سایر اسیران فراهم شده و آنها نیز خودشان را از شر رجویها خلاص کنند و به نزد خانواده هایشان برگردند. جا دارد که همینجا اعلام کنم که تا رهایی عزیزمان از چنگال رجوی در کنار همسرم هستم و از هر اقدامی که شما جناب پوراحمد عزیز مشخص کنید کوتاهی نخواهیم کرد و با جان و دل همکاری خواهیم کرد.”
در خلال دیدار با خانواده شالیکار چشم براه فرصتی دست داد تا آنان بتوانند با یک تماس تصویری با محمود دهقان از وضعیت عزیز اسیرشان اطلاع حاصل کنند.
برای دانلود اینجا را کلیک کنید.
دقتکار
