چهارشنبه 2 شهریورماه آقای سکران باوی برادر سلطان باوی از اعضای تحت اسارت فرقه رجوی در دفتر انجمن نجات خوزستان حضور پیدا کرد و با اعضای این انجمن دیدار و گفتگو کرد. در ابتدا علی اکرامی از اعضای انجمن نجات خوزستان ضمن تشکر از حضور آقای باوی در دفتر این انجمن و عرض تسلیت به مناسبت ماه محرم و ایام عزاداری سرور شهیدان؛ امام حسین گزارشی از آخرین وضعیت آلبانی و اقدامات انجمن آسیلا در خصوص تلاش برای آزادی اعضای دربند را به اطلاع آقای باوی رساند و تاکید کرد بدلیل افزایش تلاش ها و فعالیت های انجمن آسیلا، سرکردگان این فرقه با بسیج چماقداران خود به نمایشگاه کتاب این انجمن که بمنظور روشنگری و افشای ماهیت تروریستی آنها در هتل آروی دورس تشکیل شده بود، حمله کردند.
عوامل رجوی حتی حرمت کتاب آسمانی مسلمانان، قرآن را هم نگه نداشته و آن را بر زمین انداختند و به پرچم کشور آلبانی هم توهین کردند. این اقدام آنها با خشم و محکومیت مردم آلبانی که شاهد صحنه بودند مواجه شد. در ایران هم خانواده های اعضای دربند فرقه رجوی و از جمله خانواده های خوزستانی با ارسال ایمیل به وزیر کشور آلبانی ضمن محکوم کردن این اقدام خواهان رسیدگی به این عمل وحشیانه و تروریستی شدند.
آقای باوی در این دیدار گفت: از شروع تاسیس انجمن آسیلا سران گروه رجوی به وحشت افتاده اند چون در بیخ گوش آنها دست به افشاگری می زنند و ماهیت پلید و ضد انسانی آنها را برای مردم آلبانی افشا می کنند. ما خانواده ها در جریان برنامه هایی که داشتیم و بصورت تصویری با اعضای این انجمن صحبت کردیم ، متوجه شدیم که آنها چقدر دلسوزانه با همه مشکلاتی که دارند برای خانواده ها فعالیت می کنند در حالیکه هیچ وظیفه ای ندارند. از آنجاییکه این فعالیت ها هر روز بیشتر از قبل میشود و منجر به جدایی اعضا و فروپاشی تشکیلات مجاهدین خلق میشود، آنها از ترس و وحشت به چنین اقدامات وحشیانه و تروریستی متوسل میشوند.
این عملکردها، ماهیت و شعارهای دروغین آنها در مورد آزادی و آزادیخواهی را هرچه بیشتر بر ملا می کند. ما خانواده ها تا آخر و با همه توان از انجمن آسیلا حمایت خواهیم کرد.
اکرامی از اعضای انجمن نجات خوزستان ضمن تشکر و قدردانی از این احساس مسئولیت آقای باوی آرزو کرد که خانواده ایشان و دیگر خانواده های اعضای تحت اسارت در آینده ای نزدیک چشمشان به دیدن عزیزانشان روشن گردد و آنها را بعد از سالیان در آغوش گیرند. البته خانواده ها بخوبی آگاه هستند تضمین این امر در گرو تلاش هر چه بیشتر خانواده ها و حمایت آنها از انجمن آسیلا و دیگر انجمن هایی است که برای آزادی اعضای تحت اسارت تلاش می کنند و انشالله آن روز چندان دور نیست.