روز چهارشنبه ۲۶ مرداد ۱۴۰۱، نمایشگاه عکس و میز کتابی در هتل آروی در استان دورس Hotel Arvi, Durrës برای معرفی جاذبه های گردشگری ایران در کشور آلبانی توسط انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) برگزار گردید.
اما سران فرقه رجوی با بسیج عناصر چماقدار و مغز خشکیده خود به این برنامه تهاجم کرده و با استفاده از الفاظ بسیار رکیک، اقدام به برخورد فیزیکی و تخریب اموال برگزارکنندگان نمودند. که نهایتا با ورود پلیس و دستگیری برخی از افراد مهاجم قضیه فیصله یافت.
سران مجاهدین فکر می کردند با این اقدام توانسته اند مقاومت صلح آمیز آسیلا را درهم بشکنند، اما برگزاری نمایشگاه و میز کتاب دیگری در روز چهارشنبه دوم شهریور در شهرهای بوگرادس و گورچا آلبانی نشان داد که انجمن آسیلا تا کجا مصمم است که اهداف صلح آمیر و افشاگرانه خود بر علیه اقدامات مخرب و منحرف فرقه رجوی را در بین مردم آلبانی پیش ببرد.
در این نمایشگاه زندگینامه برخی اعضای جدا شده از فرقه رجوی از جمله رحمان محمدیان، عضو سابق مجاهدین خلق نیز به چشم می خورد. ایشان در کتاب خود از چگونگی اسارت بدست نیروهای عراقی و اینکه چگونه بدست عوامل سازمان مجاهدین خلق فریب خورد و بیش از ۳۰ سال در اردوگاه های این فرقه در اسارت به سر برد.
در این میان آنچه که باعث ترس و وحشت رهبران مجاهدین از برگزاری میز کتاب توسط آسیلا شده است افشای ماهیت فرقه ای و حقایق مربوط به نقض حقوق بشر گسترده ای که توسط این گروه در حق اعضای خود و دیگر افراد صورت می گیرد، می باشد.
پیوند زود هنگام آسیلا با مردم آلبانی نشان دهنده مقاومت صلح آمیز و عشق آنان به زندگی، خانواده و مردم ایران در قبال وحشیگری های مجاهدین و اوباش چماقدارشان که جز ترویج خشونت هدف دیگری ندارند، می باشد.
مجاهدین علیرغم اینکه سالهاست در کشورهای اروپایی حضور دارند ولی مردم این کشورها بدلیل شناخت از ماهیت فرقه ای رجوی از آنان دوری کرده اند.
مقایسه میز کتاب مجاهدین در شهر هامبورگ آلمان و بروکسل بلژیک که در پنجم شهریور ۱۴۰۱ توسط مجاهدین برگزار گردید با میز کتاب آسیلا در آلبانی بخوبی جدا بودن آنها حتی در بین مردم کشورهایی که در آنها زندگی می کنند را نیز بخوبی نشان می دهد.
نتیجه اینکه بی رونقی و جمع شدن صرفا چند نفر از ایادی جیره خوار خود مجاهدین دور میز کتاب این فرقه و دریغ از مراجعه یک شهروند غربی نشان دهنده ماهیت فرقه ای و طبل های خالی بصدا درآمده از سوی رهبران این فرقه در کادر تبلیغات رسانه ای است که ادعاهای آلترناتیوی و مردمی بودند این فرقه را به سخره می گیرد.
نویسنده : سعید پارسا
