بعد از انحلال و خلع سلاح به اصطلاح ارتش آزادیبخش و پس از اخراج خفت بار فرقه رجوی از عراق، رجوی ها با راه اندازی برنامه سالانه اقدام به قدرت کرده و از این طریق مدعی داشتن پایگاه در بین ایرانیان و داشتن حامی در بین مقامات خارجی بودند.
بعد از همه گیری بیماری ناشی از کرونا، رجوی ها به مدت سه سال برنامه سالانه خود را به صورت آنلاین برگزار می کردند و در نتیجه راندمانی که می خواستند را برای شان نداشت. همچنین آنها بعد از ممانعت از برگزاری این گردهمایی ها در پاریس و اخراج مریم رجوی از فرانسه و اتحادیه اروپا، به شدت به این محتاج بودند که با هرچه بزرگتر برگزار کردن این برنامه در سال جاری، به یک قدرت نمایی دست بزنند.
به این منظور آنها برای برنامه امسال دنبال این بودند که از یک سو مهمانان بیشتر و مهمتری نسبت به سال های قبل در برنامه حضور داشته باشند و از سوی دیگر بدنبال این بودند که بعد از تبلیغات وسیع درباره اقدامات کانون های شورشی در داخل کشور و حملات سایبری به سیستم های ارگان های مختلف جمهوری اسلامی که مسئولیت تمام آنان را پذیرفته بودند، در گردهمایی امسال میوه سیاسی این اقدامات را در حضور مهمانان بچینند.
بنابراین آنها بر روی گردهمایی امسال سرمایه گذاری بسیار جدی کرده بودند و با تبلیغات بسیار گسترده، خبر از گردهمایی بزرگ دو روزه در اول و دوم مرداد ماه سال جاری می دادند و روی آن شدیداً مانور می نمودند. خبر از حدود 200 مهمان خارجی و برگزاری گردهمایی عظیم و رونمایی از اقدامات وسیع و چشم گیر کانون های شورشی در داخل کشور بود.
اما ناگهان در یک اطلاعیه دو خطی خبر از لغو برنامه سالانه دادند. هر چند در این اطلاعیه نوشتند که این کار به توصیه دولت آلبانی به دلایل امنیتی بوده است، اما به هر حال نکته مهم و برجسته این بود که «برنامه سالانه فرقه موقتا هم که شده لغو شده بود.”
وقتی هم برنامه اجرا شد مشخص شد که مهمانان برنامه نه تنها بسیار کمتر از حد انتظار بوده بلکه در بین آنها مقام مهمی نبود و اساسا «مقامات سابق» بودند. مهمانان آمریکایی نیز به جز چند نفر انگشت شمار، حاضر به شرکت مستقیم در برنامه فرقه نشده و از فاصله چند هزار کیلومتری برای برنامه پیام فرستادند.
علت لغو برنامه سالانه فرقه از سوی دولت آلبانی تهدید امنیتی اعلام شد و به نوعی دولت این کشور اعتراف نمود که ناتوان از تامین امنیت فرقه است. شاید هم علت لغو برنامه مرتبط با حمله سایبری گسترده ای باشد که در همان ایام به تمامی سایت های دولتی آلبانی صورت گرفت و کارهای آنها را فلج نمود. شاید هم دلیل یا دلایل دیگری داشته باشد. اما دلیل آن هرچه که باشد، لغو برنامه فرقه یک پیام بسیار مهم داشت و آن این بود که دیگر شرایط برای فرقه تروریستی رجوی در آلبانی مثل سابق نیست و آنها نمی توانند با پول و حمایت اربابان، خواسته های خود را پیش ببرند. بنابراین می توان گفت از روز اول مرداد که برنامه فرقه لغو شد، یک چیزی در بین مقامات آلبانی به ضرر رجوی ها چرخیده است.
هر چند هنوز خیلی چیزها به صورت واضح خودش را نشان نداده است اما در این که شرایط در آلبانی برای فرقه تروریستی رجوی تغییر کرده شکی نیست. تعدادی از اثرات این چرخش شامل موارد زیر هستند:
– اجازه برگزاری نمایشگاه کتاب به انجمن آسیلا در همان منطقه ای که مقر فرقه تروریستی رجوی قرار دارد و به نوعی مرز سرخ شان می باشد.
– اقدام به توحش در ملاء عام و جلوی دوربین در حمله وحشیانه به نمایشگاه فوق الذکر توسط عوامل فرقه
– دستگیر کردن 12 تن از عوامل رجوی که به این نمایشگاه حمله کرده بودند توسط پلیس آلبانی – فراموش نشود که پلیس آلبانی تا قبل از آن همسو با فرقه و در مقابل جداشدگان و انجمن آسیلا قرار داشت ولی این بار در حمایت از جداشدگان چند نفر از عوامل رجوی را دستگیر کرده بودند.
– موافقت دولت آلبانی با درخواست انجمن آسیلا برای برگزاری نمایشگاه در نقاط مختلف آلبانی
در هفته ها و ماه های پیش رو بهتر مشخص خواهد شد که در آلبانی چه اتفاقی در ارتباط با فرقه تروریستی رجوی افتاده است. اما هرچه که باشد تا اینجای کار به ضرر رجوی و در نتیجه به سود جداشدگان، اعضای گرفتار در فرقه و خانواده های آنان بوده است. بی شک تغییر شرایط در آلبانی، آثار خود را در مناسبات درونی و بیرونی فرقه تروریستی رجوی نیز نشان خواهد داد.
صالحی
