این روزها تمام هم و غم فرقه تروریست، جنایتکار و مزدور رجوی علاوه بر سعی در ایجاد آشوب و جو ناامنی در ایران این است که سعی کند هر چه بیشتر ، اربابان امریکایی خود را وارد ماجرا کنند و مفتخر باشند به این که هر دو حزب حاکم امریکا حامی دارند. گذشته از این که به تحلیل بسیاری هر دو این احزاب در واقع دو بال یک حزب هستند، حمایت سلطه گر اعظم جهانی از شعارهای به ظاهر دمکراتیک! فرقه تبهکار مجاهدین خلق ارزشی ندارد.
عیب بزرگی که در این قضیه وجود دارد، دشمنی بی چون و چرای مجاهدین خلق با مظهر هر نوع دموکراسی است. سازمان رجوی در تمام حیات 4 دهه ای خود با دموکراسی و ارزش های انسانی حتی داخل نیروهای خود دشمنی ورزیده است.
عیب دیگر قضیه این است که دولت و پارلمان آمریکا در طول بیش از یکصد سال، هرگز طرفدار وجود دولت های حتی نیمه دموکراتیک هم نبوده و هر جا دست داده، این نوع دولت ها را سرنگون کرده است که از نمونه های بارزش سرنگونی دولت های ملی دکتر مصدق در ایران، آربنز در گواتمالا، سالوادور آلنده در شیلی و نشاندن دیکتاتورهای خونریز و ده ها مورد مشابه دیگر بجای آنها بوده . ارباب رجوی ها التزام عملی خود به دموکراسی را اینگونه نشان داده است!
بنابراین کمک به اقدامات و تحرکات دموکراتیک به گروه خونی مجاهدین و کنگره آمریکا نمی خورد و کمک این دو به تظاهرات و تحرکات ولو دموکراتیک، بقصد آلوده و منحرف کردن این تحرکات و تبدیل آن به ضد خود میباشد.
به عبارت دیگر، هر نوع دخالت و ورود این دو به تحرکات مردم، تنها و تنها بقصد منحرف کردن آنها و خارج کردنشان از اعتراضات مدنی، قانونی و مسالمت آمیز به خشونت است و این خشونت، هم خواسته های معترضان مدنی را از مشروعیت می اندازد و هم به منابع مادی کشور ضربه میزند و در اصل معنی و مفهوم این دخالت ها، چیزی جز ضربه وارد کردن به مردم ایران و ایجاد خرابی در کشورشان نیست و این چیزی است که تنها از دشمنان مردم برمی آید!
مجاهدین با آن سوابق ممتد ضد خلقی ، خود را مسلح به دیپلماسی انقلابی میدانند و این باعث شگفتی است! چرا که همسویی تنگاتنگ با ضد مردمی ترین دیپلماسی ها کار بی وقفه و شبانه روزی آنهاست و درستتر و عادلانه تر آنست که دیپلماسی آنها را عین دیپلماسی ضدانقلابی و بر علیه مصالح مردم دانست و این ادعاها را در زمره کثیف ترین دروغگویی ها دانست.
آنها در حالی از گسترش اعتبار بین‌المللی سازمان مجاهدین خلق ایران و شورای ملی مقاومت خلق دم میزنند که ما در مقابل این ادعای سخیف مشاهده میکنیم که حتی در تجمع اخیر برلین که 16 پرچم از گروه های مختلف مخالف جمهوری اسلامی و حتی پرچم دولت صهیونیستی اسرائیل به چشم می خورد اما خبری از پرچم مجاهدین نبود. این به معنای این است که سرویس های امنیتی دولت های مخالف ایران کاملا از شدت تنفر مردم ایران نسبت به این گروه آگاهند.
نوید
