طبق خط مشی جدید ارباب مجاهدین، یعنی آمریکائی ها که با پرداخت 20 میلیون دلار بعنوان پیش پرداخت، دولت آلبانی را از سال 1395 مجبور کردند که این مهمان های ناخوانده تازه از لیست تروریستی بیرون آمده را بپذیرد، استارت جنگ نرم علیه مردم ایران با هدف ایجاد آشوب، اغتشاش و ناامنی زده شد. خیلی زود آموزش های اولیه کار با کامپیوترهای اهدایی آمریکائی ها شروع شد، البته ناگفته نماند که تقسیم کارهائی نیز بین دول مثلث شوم متخاصم علیه مردم ایران، یعنی آمریکا، اسرائیل و عربستان، انجام شد که هر کدام بخش هایی از این توطئه را پیش ببرند.
سفر و دیدار مریم رجوی از تیرانا به تل آویو ( در سال 1398 با وساطت رودی جولیانی )، ملاقات مریم رجوی از سفارت اسرائیل در آلبانی ( در تاریخ پنجم مهرماه سال جاری )، دیدار سفیر اسرائیل در آلبانی از اشرف 3 ( در تاریخ نوزدهم مهرماه سال جاری )، دیگر ابهامی برای مطلعین از وطن فروشی های رجوی باقی نگذاشت. چند سال بود که هزینه های بسیاری می شد که به نارضایتی های در داخل دامن زده شود که البته همواره این تلاش ها ناکام مانده است. مطمئنا اتفاقات اخیر در ایران هم بی ارتباط با این موضوع نیست!
هنوز جسد مرحوم امینی دفن نشده بود که هم زمان تمام کانال های مجازی مرتبط با آلبانی و اتاق سایبری 1500 نفره با انتشار هزاران کاربر جعلی (ربات) و انتشار اخبار هدفمند و دروغ، فعال شد و به شایعات دامن می زد. به دستور سران مثلث شوم علیه ایران، عملیات های راه اندازی جنگ ترکیبی گسترده علیه مردم ایران در فضای سایبری توسط کاربران در آلبانی گسترده تر شد. هم زمان توئیتر و اینستاگرام بنا به فرموده ، دست به آمار سازی های دروغین زدند تا سعی در ایجاد خطای محاسباتی بکنند و در اذهان مخاطبان اینطور جا بیاندازند که مخاطبان بسیار پر تعداد هستند. سوژه سازی ، بزرگ نمائی و خلق نارضایتی های سفارشی نیز توسط کاربران فیک پر تعداد از آلبانی از دیگر شگرد های آلبانی نشینان شده است تا جنگ های خیابانی را شعله ورتر کنند.
راهبرد تازه ی مثلث آمریکا – اسرائیل – عربستان، راه اندازی یک شبه جنگ جهانی رسانه ای علیه مردم ایران است و در این مسیر از تمام اهرم ها و نوکران سفارشی خود با هزینه کرد های بالا بهره می برند. در این میان آلبانی نشینان بخشی از نوکران این جنگ نرم هستند.
یگان سایبری یا همان اتاق کامپیوتر، پدیده جدیدی در فرقه رجوی نبود و پیش از آن در اشرف و لیبرتی هم وجود داشت، اما تا قبل از تغییر کاربری فرقه رجوی به سمت استفاده از فضای مجازی، فقط برای عده بسیار معدودی از سران و اعضای سازمان قابل دسترسی بود. این اتاق در آلبانی تحت عنوان یگان سایبری به یکباره با به کارگیری بیش از 1500 نفر کاربر به عنوان اصلی ترین مأموریت سازمان در فاز جدید در دستور کار قرار گرفت.
پیاده نظام های مزدور مستقر در آلبانی، دیگر همه پرنسیب های دروغین گذشته را کنار گذاشته و به دیدارهای علنی با مزدوران این سه کشور می پردازند و جالب هم اینکه این دیدار ها که اکثرا هم بصورت مجازی برگزار می شود را در سیمای ماهواره ای خود نشان می دهند و بدان نیز مفتخرند. واحد های جداگانه ای نیز در اسرائیل و عربستان راه اندازی شده است که فعالیت های کاربران آلبانی نشین پوشش و هدایت داده شود.
بسیاری از کامنت های پایین مطالب در دفاع از اسلام و انقلاب در توییتر و اینستاگرام و فیس بوک و… که حاوی توهین و فحش و بحث و جدل است، توسط این گروه تولید، تألیف، تحریف و منتشر می شود. بعضی از این افراد بعضاً تا حدود 20 اکانت فیک را مدیریت می کنند. اگر هر کدام از این ها روزانه فقط یک پست در هر یک از اکانت ها منتشر کنند حدود 30 هزار مطلب در روز می شود.
امروزه در دست اغلب جوانان و نوجوانان ایرانی یک گوشی هوشمند هست که می تواند با اقصی نقاط دنیا در ارتباط باشد. کاربران فرقه رجوی هم در آلبانی مدام در حال ارتباط گیری با این قشر جوان هستند و دست به صید جوانانی می زنند که شور جوانی در سر داشته و آمادگی فعالیت به هر قیمت را داشته باشند و اتفاقا مجاهدین را نیز نشناسند. برخی هنجارشکنی های خارج از عرف، آتش زدن اموال عمومی، بانک ها و … نیز از اعمال هدایت شده توسط آلبانی نشینان است که متاسفانه خاک پاشیدن روی مطالبات اصلی گروهی ازمردم است که با این اعمال تخریبی خشونت آمیز، زیر خروارها خاک دفن می شوند.
امروز اگر که مطالبات عمومی، در بستری نرم و در فضایی معترضانه، بدور از هر گونه خشونت مطرح گردد، بی گمان می توان حداقل در مرور زمان یک به یک بدان ها دست یافت، اما ایجاد خشونت و فراهم کردن زمینه برای برخی مغرضان که از خارج کشور هدایت می شوند، دسترسی به خواست های به حق را نیز به دست فراموشی می سپارد، این نکته را نباید فراموش کرد که در هر تابلویی، خشونت مانع تحقق خواسته های عامه مردم خواهد شد. اعتراض حق قانونی آحاد مردم است و تا تحقق خواسته ها نیز باید تداوم داشته باشد، اما نباید تاریخ را فراموش کنیم، همین مجاهدین خلق امروز ، کسانی بودند که با استارت خشونت و ترورهای کور در سال های 1360 و بعد از آن، جامعه ایران را دچار تحولاتی ناخواسته کردند که شاید تا سالهای سال نیز از تبعات آن مردم کشورمان رنج بردند. آلت دست بیگانگان شدن، در فرهنگ ما تقبیح شده است، نخ وصل تمام این خشونت های کور بی نتیجه، چیزی جز تباهی بیشتر، سقوط شتابان اقتصادی، گرانی افسارگسیخته و انحراف نسل جوان را به بار نخواهد آورد.
فرید