فقط این نیست که مریم به کمک روبات های در اختیار داشته اش – روبات هایی که اربابان با سخاوت تمام در اختیارش قرار داده اند- با تولید میلیون ها هشتگ توسط اعضای دربندش که 1500 نفر بیشتر نیستند و در این میان همه اینها از کامپیوتر و هک کردن و استفاده از روبات ها سر درنمی آورند – فضای مجازی را مسموم کند و با اعتقاد بر اینکه : “ز هر طرف که شود کشته، از عدو باشد” ، فرزندان این ملت را به نابودی بکشاند و در حد وسع خود بکوشد که در جوی های کم آب شهرهای ایران، خون بجای آب سرازیر گردد!
او در کنار انجام این جنایت ها که به کمک 7 کشور صنعتی جهان غرب انجام میدهد – 7 کشوری که به چیزی جز خانه خرابی ما مردم ایران و دیگر ملت های جهان فکر نمیکنند و راه تداوم سلطه گری های خود را در این جهت میبینند- به نشست اینها پیغام و پسغام میفرستد تا با هر چه در توان دارند، نگذارند با کسب استقلال سیاسی خود، سهم شایسته ای در برقراری نظام چند قطبی عادلانه که روند مبارک آن آغاز شده، ایفا کنیم.
او در پیام خود به سران این قدرت ها که مداخله وسیعی در امور داخلی ما انجام داده اند ومدتی است که شکل این مداخله علنی تر و وقیحانه تر گشته میگوید که از قدرت نظامی ایران هراسی به دل راه نداده و با تمام نیروی جهنمی خود بر ایران بتازید!
گو اینکه آنها از این بدیهیات (واقعیات حاکم بر ایران) اطلاعی نداشته و منتظر رهنمود مریم خانمی هستند که بالاترین و درخشانترین منصب اش مشاطه گری حرمسرای کوتوله سیاسی و شهوترانی بنام مسعود رجوی بوده است.
او از این سران خواسته است که اجازه ندهند که ایران سلاح بفروشد و این درحالی است که بدون آنکه ما از فروش سلاح اطلاعی داشته باشیم و چیزی از کمیت و کیفیت آن بدانیم ، از این امر آگاهی کامل داریم که این کشورها و حتی کشورهای بمراتب ضعیفتر از آنها سلاح هایی با قیمت نجومی به اقصاء نقاط جهان صادر میکنند و قاعدتا اعتراضی برآنها وارد نیست!
او در پیام خود به رهبران این کشورها خواسته است که ایران را از کمیسیون امور زنان سازمان ملل متحد کنار بگذارد ولابد او را که 700 زن عضو سازمان مجاهدین خلق را مطلقه کرده و همگی را در بست در اختیار مسعود رجوی بوالهوس قرار داد و البته سران این کشورها هیچ اعتراضی به این جنایت نکردند، بعنوان مسئول زنان ایران برسمیت بشناسند!
کار دنیا را میبینید؟!
در صورت وجود عدالت در سازمان های بین المللی، این خانم بخاطر ارتکاب جنایاتش میبایست بدست دادگاه های ذیصلاح سپرده میشد و حال آنکه در موقعیت کنونی- که عمر آن طولانی نخواهد بود- بجای ترس از محاکمه شدن، دارد ابو عطا میخواند!
بنظر میرسد که یکی از کارهای مهم، سر و سامان دادن به وضع اسفناک ارگان های سازمان ملل متحد خواهد بود و مریم خانم اگر عمری برایش باقی بماند، نتایج ومکافات آنرا خواهد دید!
رضا اکبری نسب