در قسمت اول از مستند “خیریه اشرف” به دزدیهای گسترده عوامل مجاهدین خلق از فروشگاهها و شهروندان غربی پرداخته میشود. مستند “ایران اید- خیریه اشرف” که با تلاش تاریخ نگار و پژوهشگر ایرانی دکتر مجید تفرشی تهیه شده است به واکاوی منابع مالی مجاهدین خلق میپردازد. این مستند نشان میدهد که در سالهای آغازین، به دستور مسعود رجوی فعالیت مالی مجاهدین خلق در غرب مبتنی بر سرقت بوده است.
در بخش اول این مستند که تا کنون چهار قسمت آن پخش شده است، شاهدین که از اعضای سابق تشکیلات مجاهدین خلق هستند، متفق القول بیان میکنند که تا پیش از تاسیس نهادی به نام “مالی-اجتماعی” در تشکیلات، که کارش جمع آوری کمکهای خیریه برای مجاهدین خلق، تحت پوشش کودکان یتیم ایرانی و قربانیان حکومت ایران بود، اعضای مجاهدین خلق ملزم بودند که از فروشگاههای سطح شهرهای اروپایی دزدی کنند و مایحتاج تشکیلات را از طریق دزدی به دست آورند.
این شیوه جمعآوری منابع که تاکنون درباره مجاهدین خلق کمتر به آن پرداخته شده است، در این مستند دست کم در اظهارات پنج تن از اعضای سابق مجاهدین خلق شرح داده میشود. داود باقروند ارشد، عضو سابق تشکیلات به روشنی بیان میکند که دستور دزدی از فروشگاههای آلمان از سوی شخص مسعود رجوی صادر شده بود با این توجیه که این دزدی از امپریالیزم غرب است. علی اکبر راستگو جدا شده دیگری نیز در این باره توضیح میدهد که رجوی اعضا را چنین متقاعد میکرد که “حکومت آلمان نامشروع است و ما در واقع حق خود را از نظام سرمایه داری پس میگیریم.”
سرقت به عنوان جرمی آشکار از سوی تشکیلات “دزدی انقلابی” نام گرفت که بعدها نام های دیگری نیز پیدا کرد. از جمله محمد کرمی در اظهارات خود میگوید که در سال های 1363 و 64، از اصطلاح “هلندی کردن” برای دزدی از فروشگاهها استفاده میشد و از این طریق اقلام خوراکی و پوشاکی تشکیلات تهیه میشد.
داوود باقروند به خاطر میآورد که در زمانی که در دفتر تشکیلات در لندن مشغول بود، سران تشکیلات لیست اقلام مورد نیاز را از پاریس میفرستادند و بر اساس آن اعضا باید از فروشگاهها اجناس را میدزدیدند. او افشا میکند که دانشجویان هوادار تشکیلات کاغذ و حتی دستگاه پرینتر از دانشگاه میدزدیدند و به دفاتر مجاهدین خلق میآوردند یا برخی از اعضا که در شعب مک دونالد شاغل بودند، بشکههای گوناگون از موراد خوراکی را سرقت میکردند و برای تشکیلات به ارمغان می آوردند.
باقروند همچنین از شبکه دزدیهای گسترده از کارتهای اعتباری شهروندان آمریکایی میگوید. به گفته او برخی از اعضای مجاهدین خلق که در پمپ بنزینهای آمریکا مشغول به کار بودند، موظف به سرقت کارت اعتباری اشخاص و برداشت وجه تا بالاترین مبالغ ممکن در محدوده ایالتی بودند.
علی اکبر راستگو در ادامه توضیح میدهد که دزدی در تشکیلات بعدها در سازمان “نهاد مصادره” نام گرفت و گروه هایی به نام “تیمهای مصادره” تشکیل شد که کارشان سرقت برای مجاهدین خلق بود. به گفته او به تدریج تعدادی از این تیم ها توسط پلیس کشورهای اروپایی دستگیر شدند و کار نهاد مال-اجتماعی کلید خورد. وظیفه این نهاد دزدی یا کلاهبرداری از شهروندان اروپایی از طریق خیریهها بود که در حقیقت کل مستند پژوهشی دکتر تفرشی به موضوع کلاهبرداریهای مالی مجاهدین خلق به ویژه بر اساس 6 هزار صفحه سندی که وزارت دادگستری بریتانیا و نهاد نظارت بر خیریههای بریتانیا آزاد کرده است، میپردازد.