پس از آنکه برای بیش از سه دهه سازمان مجاهدین خلق اعضای خود را در عراق در کمپ‌های منزوی اشرف و لیبرتی نگه داشته بود، هنگامی‌که در سال 2013 اولین گروه از اعضای خود را از عراق به آلبانی منتقل کرد، بدون درنگ اولین ساختمان موقت اسکان اعضا در شهر تیرانا را تبدیل به زندانی همچون اشرف و لیبرتی کرد. سران تشکیلات این وضعیت را در یک ساختمان چند طبقه به سختی حفظ کردند تا اینکه موفق شدند قطعه زمین فعلی در منطقه مانزا در نزدیکی شهرستان دورس را فراهم کنند و زندان تازه خود را برای اعضا با حصارها و برج‌های تازه بنا کنند.
محمدرضا صدیق عضو جدا شده از مجاهدین خلق که در سال 1400 جدایی رسمی خود از این تشکیلات را اعلام کرد و در سال گذشته عضو انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) شد، چندی پیش با انتشار تصاویری از ساختمان اولیه مجاهدین خلق در حساب کاربری فیس بوک خود شرح داد که چگونه سران تشکیلات در مدتی کوتاه زندان اشرف را در تیرانا بازگشایی کردند و در جامعه آزاد آلبانی رفتارهای فرقه مآبانه خود را ادامه دادند.
سلام دوستان
این تصویر برای خیلی از دوستان آشنا است ما وقتی از عراق به آلبانی آمدیم اینجا مستقر شدیم و تشکیلات سازمان مجاهدین از همان روز اول قوانین سنگین برا ما گذاشت و زودی دست به کار شد و بیشتر از نفرات محل‌های پست نگهبانی گذاشت طوری که من فکر می‌کردم از زندان اشرف عراق به یک زندان دیگر منتقل شدم و یکی از قوانین هیچ کس حق نداشت از ساعت ۴ بعد ظهر خارج از محل باشد و اگر کسی نخواست صبح بیرون برود باید ۶ جا امضاء میداد با کلی منت و در بهترین حالت ۳ نفر آویزانش بودند. دوستان تشکیلات سازمان مجاهدین میخواست با این کارهای عقب افتاده هوای تازه آزادی را از من بگیرد اما زهی خیال باطل که هوای آزاد و عشق به آزاد زیستن به من انگیزه رها کردن خودم از زنجیرهای تشکیلات مجاهدین را داد.
روزنی میجست در دیوار و در
تا به آزادی رسد بار دگر
هر چه بر جست تکاپو می فزود
راه بیرون رفتن از چاهش نبود
آنقدر کوبید بر دیوار سر
تا فرو افتاد خونین بال و پر
جان گرامی بود و آن نعمت لذیذ
لیک آزادی گرامی‌تر، عزیز
