نزدیک به 1000 زن مفلوک و در زنجیر، در مناسبات زور و اجبار مریم رجوی، همواره با حجاب اجباری و سرکوب شدید روبرو هستند، حتی یک تار موی آنان نباید در معرض دید باشد، آرایش کردن حتی در جزئی ترین نوع خود ممنوع است و با خاطیان به شدت برخورد می شود. خدا نکند که زنی در تشکیلات سودای کشف حجاب به سرش بزند، البته این کار او چندثانیه بیشتر طول نخواهد کشید ، چرا که به سرعت توسط مزدوران رجوی و خواهران مسئول ضوابط، دستگیر و برای برخورد تشکیلاتی! به اتاق های شکنجه و دیگ تشکیلاتی برده می شود، سازمانی که اغلب در ایران انگشت اتهام به سوی برخوردکنندگان با کم حجابی می گذارد، خود تحمل یک تار موی بیرون مانده از زنان را در مناسبات خود ندارد. این چه برخورد دوگانه ای است که از یک سو در مناسبات کشف حجاب از هرنوع و درجه ممنوع است، اما برای زنان ایران پیام های تشویق فرستاده می شود که کشف حجاب کنید و در ملاء عام روسری از سر بردارید؟
آزادی پوشش و حجاب ، چرا در مناسبات سازمان مجاهدین خلق ، که ادعای آگاهی و پیشرو و پیشتاز بودن را دارند، ممنوع است؟
مگر موهای یک زن ، برای برادران انقلاب کرده مجاهد خلق ، چه تهدیدی محسوب می شود؟ مردان در سازمان مگر مسئله اول و آخرشان ، دیدن موهای یک زن است؟ چرا در جلسات اعتراف غسل هفتگی، مردان شصت ساله و … باید در جمع اعتراف کنند که دیدن موهای یک زن مجاهد خلق ، آنان را دچار لحظات جنسی کرده است؟ چرا هر روز هم به این نکات جنسی در تشکیلات دامن زده می شود؟ چرا بزرگترین گناه یک مرد در مناسبات سازمان، لحظات جنسی است و چرا زنان و مردان نباید همدیگر را نگاه کنند؟ طبق قوانین زور و اجبار قرون وسطائی مریم رجوی ، حتی ترحم یک زن نسبت به یک مرد ، عین همخوابگی با او شمرده می شود و مستوجب بالاترین مجازات ها است !
مگر جنس موهای زنان اسیر و زندانی در سازمان، با دیگر زنان آزاد در جامعه ، فرق دارد؟
چرا بخش نامه ها و ضوابط حجاب و پوشش در سازمان، بشدت صادر و اجرا می شود و گناهان جنسی ، بالاترین مجازات ها را در پی دارد؟ اما این قوانین در بیرون از سازمان ، قانون محسوب نمی شود و مورد تمسخر قرار می گیرد؟
چرا زنانی را که تنها خواسته شان ، آزادی پوشش است در مناسبات زیر بدترین و شدیدترین فحش ها و تهمت ها قرار می دهند؟
چرا رعایت حجاب ، در سازمان برای مردان و حتی زنان ، مرز سرخ است؟ چرا مردان حق پوشیدن پیراهن آستین کوتاه را در مناسبات روزانه سازمان ندارند؟ چرا مردان حق ندارند به شیوه های دلخواه خود لباس بپوشند و خود را آراسته کنند؟
این سرکوب شدید تشکیلاتی در مورد حجاب در سازمان، برای چیست؟ چرا زنان در سازمان، مثل زنان عادی جامعه حق ندارند آزاد باشند؟ پس چرا همین زنان سرکوب شده ، در محضر رهبر عقیدتی که امروز غائب است، باید به دستور مریم رجوی و طبق بند “ب” انقلاب درونی مجاهدین، روسری از سر برمی داشتند و روی صندلی عقد خود جلوی مسعود می نشستند و مسعود گردنبند طلای مزین شده به عکس خود را به گردن آنان می انداخت؟ چرا زنان دست چین شده توسط مریم رجوی ، به اتاق خواب مسعود برده می شدند و مجبور به کارهای منافی عفت می گردیدند؟
افسوس که حرمت قلم و حرمت خوانندگان ، اجازه نمی دهد که پا را فراتر گذاشته و چند سطری از اعترافات زنانی که موفق به فرار از فرقه شدند، را بگنجانم و به خوانندگان نشان بدهم که رهبر الدنگ این سازمان ، چه بر سر دختران و زنان بینوا آورده است !
چرا ناقضان قوانین دیکته شده توسط مریم رجوی (در مورد حجاب) در سازمان، به اشد مجازات رسانده می شوند، ولی مریم رجوی ، خود را با لباس های رنگارنگ ، جلوی این عرب و آن صهیونیست و آن آمریکائی ، عرضه می کند؟ مگر جنس زنان فرق می کند؟ یا نگاههای آن اربابان به زنان سازمان ، با نگاههای برادران مجاهد داخل مناسبات فرق می کند؟ چرا زنانی که ضوابط حجاب در سازمان را نقض بکنند، برای هفته ها و ماهها در سلول های انفرادی سازمان ، محبوس و شکنجه می شوند؟ برخوردهای دوگانه با حجاب در سازمان مجاهدین، برای چیست ؟
چرا اتاق کارها و میزهای غداخوری و پمپ بنزین و … زنان از مردان در سازمان جداست؟
چرا دادگاههای رجوی ، زنان و مردانی را که به حجاب معتقد نیستند ، تحت بازجوئی و شکنجه قرار می دهد و احکام حبس انفرادی و شکنجه برای آنان صادر می کند؟
چرا زنانی را که سعی می کنند در مناسبات سازمان ، حجاب از سر بردارند را ایزوله کرده و از جمع جدا کرده و زندانی و شکنجه می کنند؟
دست اندرکاران قضائیه رجوی جلاد، شدیدترین برخوردها و توهین ها و تحقیرها را در حق زنان و مردانی می کنند که به اجبارات حجاب در سازمان ، اعتراض می کنند؟
چرا پوشیدن لباس های فاخر و رنگارنگ برای مریم رجوی مجاز است و برای دیگر زنان حرام است و ممنوع ؟
افکار عمومی و مدافعین حقوق بشر، از مریم رجوی در مورد علل حجاب اجباری و سرکوب سیستماتیک زنان و نقض حقوق اولیه زنان در تشکیلات مخوف رجوی، سئوال دارند، مریم رجوی هم بهتر است بجای پرداختن به مشکلات سایر افراد در بیرون از مناسبات، به چرائی های افکار عمومی و مردم ، پاسخ دهد . . .
فرید
