پای خانواده‌های چشم‌انتظار به جشنواره فیلم فجر رسید

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، “سرهنگ ثریا” به نویسندگی و کارگردانی لیلی عاج و تهیه کنندگی جلیل شعبانی پس از طی مراحل فنی برای حضور در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر آماده نمایش شد.

“سرهنگ ثریا” تازه‌ترین محصول سازمان هنری رسانه‌ای اوج است که از رشادت خانواده‌های چشم انتظار اسیران فرقه رجوی در مقابل پادگان اشرف برای نجات عزیزانشان روایت می‌کند.

ژاله صامتی از هنرمندان برجسته کشورمان در این فیلم، نقش “ثریا عبداللهی” مادری که تمام توان و جان خود را برای نجات تنها فرزند پسرش و سایر عزیزان خانواده ها از اسارتگاه اشرف را گذاشت، بازی کرده است.

در خلاصه فیلم نامه سرهنگ “ثریا” آمده است:
امیرعلی تنها پسر ثریا با سودای مهاجرت به آلمان و به کمک قاچاقچی به اسم یاشارآنکاریی به ترکیه می رود، اما در آنجا توسط سازمان مجاهدین خلق اغفال و ربوده می شود و سر از پادگان اشرفِ عراق در می آورد. ثریا که بعد از مرگ شوهرش به تنهایی بچه ها را بزرگ کرده، بعد از سقوط صدام به اتفاق تعدادی از خانواده های مجاهدین خلق جهت دیدار پسرش بعد از دوازده سال به اشرف می رود؛ ولی مسعود رجوی اجازه ملاقات نمی دهد. ثریا کم نمی آورد و می گوید آنقدر در اشرف می مانم تا بالاخره اجازه ملاقات با پسرم به من داده شود. کم کم تعداد خانواده های خواهان ملاقات بیشتر شده تا جایی که آنها برای اسکان موقت خود در دل بیابانهای دیاله کمپی به اسم کمپ آزادی درست روبه روی پادگان اشرف برپا می کنند. با اولین فراری از اردوگاه اشرف، ثریا و خانواده ها برای ماندن در اشرف مصمم تر می شوند. اما در این میان چالش هایی دارند از جمله شرایط سخت زیستی در دیاله، و از همه مهمتر حضور نفوذی هایی از طرفداران سازمان مجاهدین خلق که همه جوره چوب لای چرخشان می گذارند تا زودتر آنجا را ترک کنند. چرا که حضور خانواده ها و تشویق به فرار تبدیل به یکی از اساسی ترین معضلات فرقه رجوی در سال های پس از سقوط صدام شده است. عقید (سرهنگ به زبان عربی) عنوانی است که آدم های پشت در اشرف و از همه مهمتر شرطه های عراقی به ثریا داده اند، زیرا ثریا با توجه به روحیاتی که دارد خودجوش تبدیل به فرمانده کمپ آزادی (کمپ خانواده های چشم انتظار) شده و رهبری این تحصن چند ساله را به عهده می گیرد. در پایان هر کدام از این خانواده ها و فرزندانشان سرنوشتی پیدا می کنند؛ اما امیرعلی پسر ثریا موفق به فرار نمی شود اما ثریا همچنان سرسختانه مصمم به مبارزه برای رهایی پسرش است.
این فیلم سینمایی اولین ساخته سینمایی لیلی عاج است و در خلاصه داستان آن چنین آمده است: “این راه با گریه باز نمیشه.!”