سرکار خانم لیلی عاج
با سلام
ما جمعی از خانواده های لرستانی انجمن نجات از زحمات شما بعنوان کارگردان و همچنین دیگر دست اندرکاران فیلم دوست داشتنی سرهنگ ثریا کمال قدردانی و سپاس را داریم. مطمئن باشید که دعای ما پدران و مادران مظلوم بدرقه راهتان خواهد بود .
خانم عاج عزیز، میخواستیم بدانید ما با فیلم شما همزاد پنداری کردیم و در کنار هم بر روی صندلی های خشک سینما سرریز از عواطف شدیم و با ثریا همزمان بر مصیبتی که بر ما توسط فرقه رجوی روا گردیده گریه کردیم. اگر چه در محیط بسته سینما بودیم اما با فیلم شما دوباره پر کشیده و خود را در عراق و اشرف احساس کردیم و اگر می شد با دیگر خانواده ها ما نیز فریاد میزدیم و باز خواهان رهایی فرزندانمان می شدیم .
خانم لیلی عزیز، چه خوب درد ها و آلام ما و چه خوب مظلومیت ما را بر روی پرده بی احساس سینما به نقش کشیدید و این ما بودیم که دوباره جان گرفتیم و دوباره با کمک شما فریاد زدیم و گریستیم .
ما فریاد های در گلو هستیم، ما مویه های بی صدا هستیم، ما داغ دیده های شن زارهای عراق و فراق دیده های چشمهای گریان انتظاریم و چه خوب که اینبار از دریچه هنر و سینما این مظلومیت به نمایش گذاشته شد، ممنون از شما دختر عزیزمان .
باشد که این فیلم راهگشایی بشود برای استفاده بیشتر از صنعت فیلم سازی و هنر سینما و تئاتر برای احقاق حق های پایمال شده ما و راهیابی آن به مجامع بین المللی تا جامعه جهانی ببیند و بداند بر سر فرزندانمان و ما خانواده ها چه پیش آمده و این سازمان مخوف و مستبد چه رفتاری با اسیران خود و خانواده های آنان دارد .
در خاتمه باز شما را دعا می کنیم و امید داریم که در کارتان موفق و سربلند باشید .
جمعی از خانواده های دردمند لرستان
َ
