نامه مهدی شمس اللهی به عمویش نصرالله شمس اللهی در کمپ آلبانی

عمو جان سلام

خوشحالم که برای اولین بار برای شما چند خط نامه می نویسم. امیدوارم که حال تان خوب باشد.

عمو جان چند سالیست که هیچ تماسی با خانواده نگرفته ای. نه از طریق تلفن و نه حتی نامه. ما همه نگران حال شما هستیم. دلتنگتان هستیم و دل نگران از این که حال روحی و جسمی و شرایط زندگی تان چگونه است.

عمو جان آیا شما در کمپی که زندگی می کنید آزاد هستید در حدی که لااقل بتوانید با ما تماس بگیرید و خبری از خودتان به ما بدهید؟  ای کاش در کنار مان بودید و هر موقع اراده می کردیم از حال هم باخبر بودیم.

عموی عزیزم مگر نه این که شما انسانید و باید حق انتخاب داشته باشید. می گویند اعضای مجاهدین خلق حق ارتباط با خانواده شان را ندارند! چطور چنین تنگنایی را می پذیرید؟! خبرها کم و بیش به دستم می رسد. یک زمانی خودتان را در عراق در پادگان اشرف محبوس کرده بودید الان هم در کشور آلبانی اسیر هستید. بهترین کار این است که خودتان را از کمپ بسته اشرف 3 در آلبانی نجات دهید و زندگی آزاد داشته باشید.

دوستدار شما – مهدی شمس اللهی