تهیه‌کننده فیلم سینمایی “شماره ۱۰” گفت: بعد از جنگ که مجاهدین به عراق رفتند و در آنجا ساکن شدند، مهمترین خوش‌رقصی‌ای‌ست که برای صدام انجام دادند؛ آن‌ها قدرت و جسارت درگیری با رزمنده‌های ما در منطقه را نداشتند و با اسرایی که دستشان از همه جا کوتاه بود تقابل کردند.
ابراهیم اصغری در گفت وگو با خبرنگار سینمایی ایرنا و در توضیح علت ساخت فیلم شماره ۱۰ که در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر در ۱۱ رشته نامزد سیمرغ شد (و چهار سیمرغ بهترین نقش اول مرد، بهترین موسیقی متن، بهترین چهره‌پردازی و بهترین طراحی صحنه) را از آن خود کرد، بیان کرد: در طی سالیان گذشته تعداد زیادی فیلم اجتماعی کار کرده ام اما شاید در حوزه دفاع مقدس در بین همکاران بیشترین آثار را دارم؛ از مردی شبیه باران (۱۳۷۵) تا به کبودی یاس (۱۳۸۷)، شور شیرین (۱۳۸۸) و اشنوگل (۱۳۹۵) و تک تیرانداز (۱۳۹۹) که آخرین فیلمی بود که از من اکران شد و تا اثر متاخرم شماره ۱۰ (۱۴۰۱).
وی در پاسخ به این پرسش که چرا تصمیم به ساخت این فیلم گرفته است، تصریح کرد: علاقه شخصی خودم به تهیه فیلم های دفاع مقدس است. دیگر این که روز اول که فیلمنامه را خواندم من را جذب کرد و هم این که وقتی احساس کردم فارابی پشت فیلم هست و آمادگی حمایت دارد آن را دنبال کردم.
تهیه کننده فیلم سینمایی مردی از جنس بلور (۱۳۷۷) اظهار داشت: این فیلم در راستای کارنامه کاری ام بود؛ اتفاقی در قصه بود که برای من خاص بود. حدود ۲۶ سال پیش در فیلم سینمایی مردی شبیه باران (۱۳۷۵) در مورد اسرای جنگ کار کرده ام اما قصه شماره ۱۰ داستان متفاوتی در مورد اسرا داشت و به موضوعی می پرداخت که اساسا سینمای ایران به آن نپرداخته بود؛ موضوعی که در تاریخ دفاع مقدس ما بسیار استثنایی بود و آن دو فرار موفق دوران اسارات در دفاع مقدس بود.
اصغری تاکید کرد: احساس می کردم این قصه برای مخاطب جذاب خواهد بود چرا که مخاطب ایرانی خصوصا نسل جوان قهرمان را بسیار دوست دارد و این قصه قهرمانی از جنس همه مردم بود که در شرایط سخت زندگی کرد.
وی افزود: داستان شماره ۱۰ بر اساس تحقیقاتی چندساله و با وفاداری به مستندات بسیاری که از اسرای دفاع مقدس نقل شده، نوشته شده است و از همه مهمتر پایان غافلگیرکننده دارد.
تهیه کننده فیلم سینمایی شب حورا (۱۳۸۶) در مورد این که چرا امسال فیلم های متعددی با محوریت مجاهدین خلق ساخته و اکران شد، اظهار داشت: شاید یک دلیل این باشد که نسل جدید با مجاهدین خلق آشنایی ندارند. البته امروز دیگر مجاهدین خطاب کردن آنان ظلمی به مجاهدین در تمام نقاط دنیاست. چرا که مجاهدین خلق کاری کردند که تقریبا در تاریخ معاصر جهان بسیار به ندرت رخ داده است.
وی ادامه داد: قصه اصلی ما چیز دیگر و آن فرار دو اسیر از زندان های دشمن بعثی و اسارتگاه های آنان است؛ اما چیزی که همیشه در همه دوران ها اسرای ما با آن درگیر بودند تقابل مجاهدین خلق در عراق با اسرا، تلاش آنان برای افشای هویت اسرا و مقابله با اسرای قدرتمند و گاها جذب اسرا بوده است.
تهیه کننده فیلم سینمایی پنجشنبه آخر ماه (۱۳۹۰) یادآور شد: از یکی دو سال بعد از جنگ که مجاهدین خلق به عراق رفتند و در آنجا ساکن شدند، مهمترین خوش رقصی هایی است که مجاهدین خلق برای صدام انجام دادند. چون مجاهدین خلق قدرت و جسارت این که با رزمنده های ما در منطقه درگیر شوند را نداشتند و با اسرایی که دستشان از همه جا کوتاه بود تقابل کردند و در قصه ما این موضوع اولاً از مستندات و دوماً از ضروریات قصه است چراکه شما اسیری را سراغ ندارید که بگوید من سالها در اسارتگاه ها بودم و به شکلی با مجاهدین خلق روبرو نشدم.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا تصور می کرد که مجید صالحی سیمرغ بهترین بازیگر را دریافت کند، گفت: قطعا به دلیل تجربه ای که داشتم و نکاتی که از سینمای ایران می دانستم از روزهای اولی که مجید صالحی را در قامت شماره ۱۰ دیدم بارها به خودش و کارگردان (حمید زرگرنژاد) گفتم که به شما قول می دهم که این فیلم یکی از چهار فیلم برتر امسال ایران است و مجید صالحی به دلیل بازی متفاوت خود خصوصا در شرایط سخت لیاقت سیمرغ دارد.
اصغری تاکید کرد: شاید در حق برخی از عوامل این فیلم برای دریافت سیمرغ کم لطفی شد؛ اما این که فیلم در ۱۱ رشته کاندید شد نشان از این داشت که داوران فیلم را دیده اند و به آن عنایت داشته اند.
به گزارش ایرنا، شماره ۱۰ فیلمی به کارگردانی و نویسندگی حمید زرگرنژاد و تهیه‌کنندگی به ابراهیم اصغری محصول سال ۱۴۰۱ است. این فیلم در چهل و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر حضور داشت و با ۱۱ نامزدی موفق شد در ۴ رشته سیمرغ بهترین نقش اول مرد، بهترین موسیقی متن، بهترین چهره‌پردازی و بهترین طراحی صحنه سیمرغ بلورین را از آن خود کند.
شماره ۱۰روایتگر قصه فرار پرماجرای یک اسیر ایرانی از زندان رژیم بعث عراق است.
مجید صالحی، سیامک صفری، بهرنگ علوی، حسام منظور، مهدی زمین پرداز، صحرا اسداللهی، امیر امیری و احمد کاوری بازیگران این فیلم هستند.