همانند هر سال مریم رجوی از چند هفته پیش‌تر بر طبل فراخوان کذایی چهارشنبه سوری کوبید اما باید یادآور شد که ابعاد آتش‌بازی سازمان مجاهدین خلق بسیار گسترده‌تر از آتش‌هایی است که مردم ایران در جشن باستانی چهارشنبه سوری هر ساله برپا می‌کنند. امروز که رسانه‌های فرقه رجوی “فراخوان چهارشنبه سوری آتشین” یا ادعای به راه انداختن “کارزار ملی چهارشنبه سوری” را دارند، مهارت هولناک و متنوع عوامل مجاهدین در کار با آتش به ذهن متبادر می‌شود که در مقابل آن آتش‌بازی‌های ادعایی کانون‌های به اصطلاح شورشی شوخی‌ای بیش نیست.
نمونه‌هایی از آتش‌بازی‌های مرگ‌آفرین مجاهدین خلق:
به آتش کشیدن اتوبوس حمل ونقل شهری که در آن کودک دو ساله لیلا نوربخش زنده زنده سوزانده شد.
به آتش کشیدن کانکسی که کودک سه ساله فاطمه طالقانی در آن خوابیده بود.
خودسوزی ندا حسنی و صدیقه مجاوری برای اعتراض به دستگیری مریم رجوی توسط پلیس فرانسه و خود سوزی چند تن دیگر از مجاهدین که منجر به نقص عضو آن ها شد.
در این میان، شاید یکی از تلخ‌ترین و فجیع ترین صحنه‌های آتشینی که عوامل مجاهدین خلق آفریدند به آتش کشیدن اتوبوس شهری در محله ابیوردی شیراز در مورخ 25 مهرماه 1360 باشد. این حادثه بارزترین نمونه از ید طولای مجاهدین خلق در جنایت علیه بشریت با استفاده از نیروی عنصر آتش است.
شستشوی مغزی جوانان برای آفریدن چنین صحنه‌هایی در سالهای دهه 60 به اوج خود رسیده بود و امروز کماکان فرقه رجوی برای تکرار دوباره آن روزها آرزو پروری می‌کند. در ویدئوی زیر دختران جوان مجاهدی که آتش سوزی اتوبوس شهری در شیراز و مرگ لیلا نوربخش و سوختگی سر و صورت خواهر بزرگترش زهرا را رقم زندند، به جنایات خود اعتراف می‌کنند.