نامه سرگشاده خانم سوسن نوروزی به خانم میترا یوسفی

سوسن نوروزی، اول اوت 2007

میترای عزیز

با سلام

درد وجودت از بی هویتی مشتی هموطن در نوشته ای با عنوان از کوزه همان برون تراود…. را دریافتم، فغانت از دست رفتن شان و شخصیت یارانی بود که روزی بر وجودشان در صحنه مبارزه، مباهاتی بود بر هر ایرانی.

کسانی که میتوانستند پیام آوران فرهنگ غنی ایران زمین باشند و رسالت فرهنگ ایرانی را در توشه خود به رخ غربیان بکشند، می توانستند پژواکی باشند از دلهای خسته از نامرادی ها که با امیدی دوری عزیزان خود را به سختی متحمل گشته اند، می توانستند مرهمی باشند بر زخمهای ناسور شده دلهای پدران و مادرانی که به نیشخند های زشت و کریه، راه بر صبوری گزیده اند.

افسوس! اینک دست نیاز بسوی بیگانگان دراز می نمایند تا دجاله ای (با مهمل سازی دریوزگی اینان از ملتی دیگر در جایگاه پاسخگویی اشان بر غارت بی رحمانه ثروت ملت رنج دیده عراق) بر پایکوبی مستانه در بزمهای گستاخانه اش به میزبانی پس مانده های سیاس منشانه وا ماندگان از کاروان سیاستگذاری آزاد منشانه صحنه سیاستگران حقیقت جوی جهانی، مفتخرگردد.!

تاسف از وجودی که می توانست بذر محبت و دوستی را در دیاری آبیاری نماید که شهروندانش دانش آموختگان فرهنگ و ادب ایران زمین بودند و اینک با پیشی گرفتن از ما، ناجیان و مدافعین حقوق بشری گشته اند که منشورش از ایران زمین مدون گردیده است.

روزگاری ایرانی بدلیل داشتن ادب و عطوفت و مهربانی، با پشتوانه فرهنگی غنی از ارزشها و نیز وجود مبارزانی دلیر بر تارک تاریخ پر افتخارمان، بر آنان فخرفروشی داشته و قادر بود با اتحاد و یکرنگی بازگوی فرهنگ و ادبی باشد که گویی سیلی بررخسار فرهنگ رنگ باخته غربی اشان نشانده تا زردی گونه هایشان به سرخی رخسار فرهنگ ایرانی رنگ بازند.

میدانم تاسف ات بر بیگانگی اشان از وجودشان بود که به کنش وادارت نمود.

بارها و بارها بدلیل دیدن تصاویری در سایت ها که سخن از بیگانه شدنشان دارد، تاسفی دگر بر وجودم متبلور ساخت تا به جستجوی یافتن دلیلی بر این همه بیگانگی وادار شوم اما نیافتنی بر نایافته هایم افزون گردید.

کدامین درد را باز گو باشیم که تبدیل به کوهی پر از درد گشته ایم به بلندای دماوند، که سرافرازیش مباهاتی است بر هر ایرانی تا از کوبیده شدن سرهای بفروش رفته به درگاه بیگانگان را بر صخره هایش نگاهبان باشیم که فرو رفتن آن سرها در باتلاق صدامی را سزاست نه کوبیده شدن بر صخره های دماوند، که ارزش هر ریگش بیش از آن چند سراست.

با آرزوی بهترینها

ایران / سوسن نوروزی 09/05/1386