صحبت از شهید نمایی سالوسانه 36 نفری است که در جریان تصرف قسمتی از کمپ اشرف توسط ارتش عراق که در اجرای حکم دادگاه عراق دایر بر رفع تصرف عدوانی عمل میکرد و در اصل بعنوان ضابط دادگستری و عامل اجرای حکم انجام وظیفه مینمود، در 19 فروردین ماه 1390 و در پی ممانعت از حق (ممانعت از اجرای حکم دادگاه) کشته شدند.
حکم دادگاه مربوطه عراق و ضرورت اجرای آن بارها و به طرق مسالمت آمیز به مسئولین سازمان مجاهدین رجوی اطلاع داده شده بود و مسعود و مریم رجوی خیره سر میتوانستند که به رای دادگاه گردن نهاده و مانع این کشتار شوند که نه تنها چنین نکردند، بلکه نیروهای خود را به چوب و چماق، تیرهای تهیه شده کشنده از میل گرد و گوی های سنگین فولادین مجهز کرده و در برابر ارتش عراق قرار دادند و درگیری شدیدی را موجب شدند.
من ایامی را در بست نشینی درب ورودی اشرف سپری کردم و در آنجا اتومبیل های ضد گلوله ای از ارتش عراق را مشاهده نمودم که شیشه هایشان ترک های متعددی برداشته بود و مامورین ارتش عراق بما توضیح میدادند که این ترک خوردن های قابل توجه ناشی از پرتاب گوی های بسیار سنگین و کشنده از طرف نیروهای بشدت تحریک و تشجیع شده مجاهدین رجوی بسوی افراد و ادوات نظامی ارتش عراق بوده است و ارتش عراق ابدا مایل به درگیری نبود و این درگیری در اصل و برخلاف میل مامورین عراقی که خود نیز صدماتی را متحمل شدند، به آنها تحمیل شد.
امروزه شاهدان عینی زیادی وجود دارند که من با بعضی از آنها صحبت تلفنی یا مکالمه اینترنتی کرده ام که همگی بدون استثنا اقرار داشتند که فرماندهان رجوی به آنها به دروغ قوت قلب داده بودند که از گلوله های ارتش عراق که مشقی است، ابدا نترسیده و با قدرت کامل در برابر ارتش بیاستند و مانع انجام وظیفه قانونی آن باشند!
البته ممکن است که در ابتدا گلوله مشقی در کار بوده ولی باوجود حملات سنگین نیروهای فریب خورده و بشدت تحریک شده رجوی، ارتش عراق چاره ای جز توسل به زور نداشته و اگر انسان های فریب خورده زیادی کشته و زخمی شدند، تقصیر این خونریزی ها در درجه اول متوجه شخص مسعود رجوی متوهم و خام اندیش و سپس مریم و فرماندهان رده بالای او بوده و اگر قرار است محاکمه ای دراین مورد صورت گیرد- محاکمه ای که مسعود و مریم بارها قول آنرا داده اند- این دو نفر باید در جایگاه متهم قرار گیرند که بخاطر شهیدنمائی وکسب امتیازات منفور از این جنایت، اینهمه انسان فریب خورده را به کام یک مرگ بی افتخار فرستادند.
در یکی از مقالات متعددی که باند رجوی بمناسبت این سالروز ننگین منتشر کرده، از طرف مسعود رجوی قول داده شده که قصاص این قتل ها را خواهد گرفت که از نظر نگارنده اولین کسی که باید قصاص شود خود مسعود رجوی است و معلوم نیست که چرا مسعود راه شکست خورده خود زنی را انتخاب کرده است!
بقیه این نوشته باند رجوی مانند دیگر نوشته هایش که درباره این موضوع نگاشته شده ، صرفا و صرفا جنبه شعر و شعار دارد و پرداختن به آنها، به هدر دادن وقت خواننده محترم این یادداشت است و من چنین وقت هدر دادن ها را نمی پسندم.
رضا اکبری نسب
