من حسین ثابت رستمی برادر اسیر جنگی محمد مهدی ثابت رستمی هستم. برادرم در جنگ عراق علیه ایران در تاریخ دو فروردین سال 1361 به اسارت نیروهای عراقی در آمد .
در زمان اسارت برادرم، سازمان صلیب سرخ ایران ماه به ماه با ما خانواده ها ارتباط داشت و عکس و نامه برادرم به دست ما می رسید ولی متاسفانه از تاریخ 1366 دیگر خبری از برادرم نداشتیم و این ارتباط قطع شد .
چرا هر بار به صلیب سرخ مراجعه می کنیم جواب نمی گیریم؟ چرا شما از مسئولیتی که به عهده دارید بر نمی آیید؟ من برای آزادی برادرم همه گونه تلاش و کوششی انجام می دهم چون پدر و مادرم پیر می باشند و آرزو دیدار و یا شنیدن صدای فرزندشان را دارند .
مدتی قبل در جلوی دفتر صلیب سرخ در تهران حضور یافتم ولی باز هیچ جوابی از شما دریافت نکردم و حتی حاضر نشدید به حرفهای ما گوش کنید. این رفتار و برخورد با خانواده ها را چگونه توجیه می کنید ؟ آیا اگر این اتفاق برای شما مسئولین صلیب سرخ می افتاد باز اینگونه برخورد می کردید ؟ مطمئن هستم که جواب منفی است ولی شما با کارکرد منفی و خنثی تان اینگونه آب به آسیاب فرقه رجوی می ریزید و با آنان همسو هستید .
وظیفه شما برقراری ارتباط بین ما و برادر اسیرم می باشد و مطمئن باشید ما هرگز از این مسیر خارج نخواهیم شد. خواسته رجوی این است که ما به دنبال عزیزان خود در فرقه رجوی نباشیم و عزیزان خود را به حال خود رها کنیم ولی فرقه رجوی کور خوانده است من نیز مانند بقیه خانواده های گرفتار تا آخر برای گرفتن حقم ایستادگی خواهم کرد. چون معتقد هستم فرقه رجوی ضد بشر است و کارکرد شما هم به آنان برای اختناق و سرکوب بیشتر در فرقه رجوی کمک می کند .
مطمئن هستیم روزی فرقه رجوی از هم خواهد پاشید و آن موقع شما چه جوابی می دهید؟ پس بهتر است لختی به خود آئید و به خواست خانواده ها که فقط خواهان ملاقات می باشند جواب مثبت بدهید و پیگیر خواسته شان باشید .
با تشکر
حسین ثابت رستمی برادر محمد مهدی ثابت رستمی از رستم کلا مازندران
انسان و انسانیت داشته باشید و تمام خانواده درد کشیده چندین ساله با زجر و شکنجه و چشم انتظاری خلاص شوند سپاس گذاریم