نخست وزیر محترم جمهوری آلبانی
عالیجناب ادوین راما
با سلام و عرض احترام
ابراهیم خدابنده مدیرعامل انجمن نجات در ایران هستم که بارها برای شما و دیگر دولتمردان و مقامات جمهوری آلبانی نامه نوشته ام، اما متأسفانه تاکنون هیچ پاسخی دریافت نکرده ام. از این رو با اجازه شما محتوای این نامه را برای ثبت در تاریخ در اختیار مقامات و نمایندگان و رسانه های آلبانی قرار می دهم تا مشخص باشد که گفتنی ها بارها و بارها بیان شده اند.
قبل از هر چیز مایلم به سابقه دوستی و اشتراکات فرهنگی عمیق دو ملت آلبانی و ایران اشاره کنم و این واقعیت محض را یادآور شوم که این دو کشور هرگز در سوابق تاریخی خود، تا قبل از حضور سازمان مجاهدین خلق در آلبانی، کوچکترین مناقشه و اختلافی نداشته اند.
در مکاتبات قبلی به تفصیل در خصوص محدودیت هایی که برای خانواده های اعضای گرفتار در اردوگاه بسته و دورافتاده سازمان مجاهدین خلق در آلبانی جهت ارتباط با عزیزانشان اعمال می شود نوشته ام اما تاکنون کمترین توجهی به این نقض آشکار پایه ای ترین حقوق انسانی توسط سازمانی که تحت مسئولیت دولت شما به آلبانی آورده شده است دریافت نکرده ام.
ابتدا باید تصریح کنم که حمایت و همراهی دولت آلبانی با سازمان مجاهدین خلق کاملا محرز است و بر کسی پوشیده نیست. دولت شما تحت عنوان اقدام انساندوستانه، همانطور که در مصاحبه با نیویورک تایمز مطرح فرمودید، سازمان مجاهدین خلق را به آلبانی آورد در حالیکه به گفته خودتان عراق و هیچ کشور دیگری مایل به پذیرش آنها نبود و اشاره کردید که قرار بر این بود که هیچ فعالیت سیاسی نداشته باشند، اما اذعان داشتید که در عمل درست عکس آن اتفاق افتاد.
ولی در مقابل، انواع و اقسام محدودیت ها علیه جداشدگان این سازمان که در چهارچوب انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) متشکل شده اند روزمره بکار گرفته می شود که شرح آن مفصل است. این افراد پناهجویانی هستند که به امید آوردن آزادی و رفاه برای مردم خود جلای وطن کردند و بعد فریب یک فرقه تروریستی را خوردند و به اجبار به آلبانی آورده شدند. از ممانعت از باز کردن حساب بانکی و خودداری از دادن کارت شناسایی و اجازه کار گرفته تا ندادن مدارک سفر و ندادن ویزا به خانواده های آنان که به دیدارشان بیایند و همچنین حبس کردن بی دلیل برخی از آنان در اردوگاه کارچ از جمله محدودیت هایی است که علیه این افراد اعمال می گردد.
انجمن نجات، متشکل از خانواده های اعضای فرقه رجوی، تصمیم گرفت تا به عنوان تنها فریادرس این افراد بی پناه، که ناخواسته توسط مجاهدین خلق به کشور شما آورده شدند، به آنان کمک کند. اعضای آسیلا عزم کرده اند تا ماهیت فرقه ای مجاهدین خلق را بر همگان روشن نمایند تا دیگر کسی به دام فریب آنان نیفتد و ظاهرا این امر به مذاق برخی در آلبانی خوش نمی آید.
در پیام های قبلی اطلاعاتی در خصوص فعالیت های مجاهدین خلق، که ظاهرا قرار نیست هیچ فعالیت سیاسی انجام دهد، دادم. علاوه بر آنها جهت اطلاع جنابعالی و دیگر دولتمردان و مقامات امنیتی جمهوری آلبانی لازم به ذکر می دانم که طبق تبلیغات رسانه های سازمان مجاهدین خلق، قرار است مراسم سالیانه این سازمان در 10 تیرماه سال جاری به شکل تظاهرات در پاریس با سخنرانی مریم رجوی برگزار گردد. قرار شده است تا مریم رجوی و بسیاری از مسئولین این سازمان از آلبانی برای شرکت در این مراسم به فرانسه بروند. این ترددات با هماهنگی مسئولین دولت آلبانی انجام می پذیرد. این افراد با گذرنامه هایی غیر از اسامی واقعی خود سفر می کنند. به عنوان مثال مهدی ابریشم چی که با نام شریف در تشکیلات مجاهدین خلق شناخته می شود با گذرنامه ای به اسم بهمن تهرانی تردد می نماید.
لازم به ذکر است که مریم رجوی روزهای چهارم و پنجم خرداد ماه برای لابی کردن پروژه ممانعت از بازپس دادن دیپلمات ایرانی، با اطلاع مقامات آلبانیایی با گذرنامه ای با نام دیگر، به بروکسل تردد داشت و مجددا به آلبانی بازگشت. این مغایر با دعاوی ممانعت از فعالیت سیاسی مجاهدین خلق علیه جمهوری اسلامی می باشد. موضوعی بین دو کشور ایران و بلژیک در حال حل و فصل بود. این موضوع چه ارتباطی به مریم رجوی و حامی آن دولت آلبانی می تواند داشته باشد؟
مقامات امنیتی شما بارها به دوستان ما در آلبانی متذکر شده اند که آلبانی صحنه جنگ سازمان مجاهدین خلق و جداشدگانش نیست. چه کسی آتش این جنگ را برافروخته است؟ چه کسی مسئولیت مجاهدین خلق در جنگ با ایران را پذیرفت و به آن دست باز داد تا امنیت ایران را تهدید نماید؟
یا دولت آلبانی دانسته از سازمان مجاهدین خلق همه جوره حمایت می کند و جداشدگان آنرا به نفع این سازمان محدود می سازد، یا سازمان مجاهدین خلق دارد از دولت آلبانی و برخی مقامات اجرایی و امنیتی این کشور سوء استفاده می نماید. در هر صورت با توجه به این که این سازمان یک سابقه و عملکرد و ماهیت تروریستی دارد، به خوبی می تواند یک تهدید امنیت ملی به حساب بیاید.
اخیرا بعد از هک سایت های وزارت خارجه ایران که در پیام قبلی به آن اشاره کردم، سایت ریاست جمهوری هم با نشان دادن تصاویر رهبران این سازمان هک گردید و سازمان مجاهدین خلق بی درنگ طی بیانیه ای مسئولیت آنرا پذیرفت و بارها آنرا بازنشر داد.
https://www.timesofisrael.com/hackers-post-photos-of-iranian-opposition-leaders-on-government-websites
Hackers post photos of Iranian opposition leaders on government websites
Pictures of Massoud Rajavi, the long-missing leader of the MEK exile group, and his wife go up on several sites
By JON GAMBRELL
روش کاری که دولت آلبانی اتخاذ کرده است، یعنی پذیرش مجاهدین خلق در خاک خود بدون کمترین محدویت و در اختیار دادن همه گونه امکانات برای فعالیت علیه امنیت مردم ایران، و در مقابل محدود کردن اعضای سابق آن به اشکال مختلف، قطعا نمی تواند در راستای عالی ترین مصالح و منافع ملی این کشور باشد.
به عقیده من آلبانی در یک مقطع ویژه و مهم تاریخی قرار دارد که لازم است تصمیم درستی گرفته شود. سازمان مجاهدین خلق از ابتدای حضورش در کشور آلبانی تلاش کرد تا مناسبات دو کشور را بهم بزند و دو کشور را رودروی یکدیگر قرار دهد و به این ترتیب موقعیت خودش را تحکیم بخشد. دادن دست باز به سازمان مجاهدین خلق برای سفر و هرگونه اقدام عملی و بستن دست آسیلا و محدود کردن آن قطعا کمکی به شرایط بغرنج فعلی نمی کند.
بدینویسله درخواست دارم که مسائل حقوقی و قانونی اعضای آسیلا و خصوصا امکان مسافرت خانواده های آنان به آلبانی یا امکان سفر آنان به خارج از آلبانی فراهم شود. همچنین ترتیبی داده شود که خانواده ها بتوانند با عزیزان خود در اردوگاه مجاهدین خلق در آلبانی ارتباط داشته باشند.
ارادتمند
ابراهیم خدابنده
رونوشت به:
اعضای دولت آلبانی
نمایندگان مجلس آلبانی
مقامات امنیتی و پلیس
رسانه ها
