به: عالیجناب خانم لیندیتا نیکولا
رئیس پارلمان جمهوری آلبانی
از: ابراهیم خدابنده
مدیرعامل انجمن نجات در ایران
با سلام و عرض احترام
ابراهیم خدابنده مدیر عامل انجمن نجات در ایران هستم و از جانب خانواده های اعضای گرفتار در اردوگاه بسته و دورافتاده سازمان مجاهدین خلق در آلبانی برای شما می نویسم. خانواده هایی که چندین دهه است که از عزیزان خود بی خبرند، چرا که فرقه رجوی به اعضای خود اجازه ارتباط با دنیای خارج، خصوصا با خانواده و دوستان، را نمی دهد. انجمن نجات سالهاست که در تلاش است تا به نحوی این ارتباط خانواده ها با عزیزانشان در مقر مجاهدین خلق در آلبانی را میسر ساخته و آنان را از رنج و نگرانی خارج سازد، اما هنوز موفقیتی حاصل نشده است.
من بارها برای مقامات آلبانیایی نامه نوشته و خواهان پایان دادن به نقض شدید اولیه ترین حقوق انسانی اعضا در اردوگاه مجاهدین خلق در مانیز در استان دورس در آلبانی شده ام. خانواده ها مکررا در نامه های متعدد طی این سالیان خواهان نوعی ارتباط با عزیزان خود که در ایزولاسیون مطلق بسر می برند شده اند اما متأسفانه هیچ پاسخی تابحال دریافت نشده است. (تعدادی از نامه های اخیر به دولتمردان آلبانیایی ضمیمه اند).
شاید در جریان باشید که سازمان مجاهدین خلق در حال تدارک گردهمایی سالیانه خود در آلبانی می باشد. در همین رابطه کمیته ای تحت مسئولیت بهزاد صفاری از مسئولین این سازمان در آلبانی تشکیل شده که کار ارتباط و ملاقات و دعوت از شخصیت های آلبانیایی برای شرکت در این مراسم را به عهده دارد. به همین منظور دعوت نامه هایی برای اعضای پارلمان آلبانی هم ارسال شده و دیدارهایی صورت گرفته که برخی از نمایندگان پاسخ مثبت به این دعوت داده و قرار است در این گردهمایی شرکت نمایند و از این فرقه تروریستی حمایت کنند.
قابل ذکر است که شرکت در این برنامه و حمایت از این فرقه به معنای تأیید عملکرد این سازمان علیه ملت ایران، علیه ملت عراق در گذشته، و علیه اعضای خودش می باشد. طبق شهادت اعضای جداشده از این سازمان که اکنون در خارج و داخل آلبانی بسر می برند، این سازمان، از طریق هدایت هسته های تروریستی موسوم به کانون های شورشی در داخل کشور از مقر خود در آلبانی در بخشی به نام ستاد داخله، امنیت ایران را هدف قرار داده است. همچنین با ایجاد یک ارتش سایبری و مزرعه ترول در مقر خود و با استفاده از شبکه اینترنتی آلبانی به جنگ روانی علیه ملت ایران مشغول است. این در حالی است که عالیجناب ادوین راما نخست وزیر محترم در چند نوبت تأکید کرده است که این گروه به دلایل انساندوستانه در آلبانی پذیرفته شده و حق فعالیت سیاسی علیه جمهوری اسلامی ایران را ندارد.
اطلاعات بدست آمده حاکی است که اخیرا این سازمان اقدامات تدافعی شدیدی در مقرهای خود اتخاذ کرده است. سازمان تعداد قابل ملاحظه ای پهباد از یک شرکت ترکیه ای خریداری نموده و همچنین به تجهیزات ضد پهباد مجهز گردیده است. در داخل مقر این سازمان که هیچ مقام آلبانیایی حق ورود به آنرا ندارد اقدام به ایجاد سنگر و پناهگاه شده است. همچنین دوربین های فوق قوی تهیه شده که شماره خودروها از فاصله بسیار دور قابل خواندن است.
اخیرا یکی از مسئولین امنیتی سازمان مجاهدین خلق به اسم مهدی براعی با نام مستعار احمد واقف در داخل اردوگاه بیان کرده است که باید برای هر پیشامدی در آماده باش کامل باشند و علنا اعلام نموده است که سازمان قویا احساس تهدید و خطر می کند.
مریم رجوی در موضعگیری های اخیر خود اعلام نموده است که طوفان انقلابی جدیدی در ایران در راه است و قرار است کانون های شورشی اقدامات گسترده ای انجام دهند. همچنین مسئولین سازمان صحبت کرده اند که باید قبل از گردهمایی سالیانه یک سری عملیات ایذایی در داخل کشور داشته باشند تا بتوانند با قدرت در این گردهمایی ظاهر گردند. در خبر دیگری آمده است که حدود 100 تن از اعضای مجاهدین خلق در آلبانی، از جمله مریم رجوی، قصد رفتن به پاریس را دارند.
من 23 سال به صورت تمام وقت از مسئولین این سازمان بوده ام و بر اساس شناختی که از ذهنیت رهبران این سازمان دارم شک ندارم که این اقدامات تدافعی و حفاظتی که در حال حاضر در داخل مقر آنان صورت می گیرد، به این منظور است که این سازمان قصد دارد اقدامات تروریستی گسترده ای، که از آلبانی هدایت می شوند، در داخل ایران انجام دهد و پیشاپیش خود را برای اقدامات تلافی جویانه احتمالی آماده می سازد.
همچنین بد نیست بدانید که اعضای این سازمان، خصوصا مسئولین و رهبران، با اسامی واقعی خود وارد آلبانی نشده و دارای مدارک هویتی جعلی هستند. مریم رجوی و دیگر مسئولین این سازمان به کرات به خارج از آلبانی با هویت جعلی سفر می کنند و فعالیت سیاسی دارند.
این که دولت آلبانی چه رابطه ای می خواهد با دولت ایران برقرار نماید و تا کجا می خواهد دست این سازمان را در جنگ با ملت و دولت ایران باز بگذارد و وارد این معرکه شود و چه منافعی را در این خصوص دنبال می نماید موضوع مورد بحث خانواده ها نیست. آنچه که مورد نگرانی خانواده هاست اینست که حمایت از این سازمان، مشوقی برای سرکوب نیروهای خودش و ادامه رنج و عذاب خانواده ها خواهد بود. این سازمان تحت حمایت کامل دولت آلبانی توانسته است اعضای خود را در ایزولاسیون کامل و در قطع ارتباط با دنیای خارج خصوصا خانواده هایشان نگاه دارد. لذا از این موضع درخواست من از جانب خانواده ها اینست که به حمایت همه جانبه و بی دریغ از این سازمان پایان داده شود و رهبران این سازمان وادار گردند تا حقوق انسانی اعضای خود، از جمله حق ارتباط با خانواده، را به رسمیت بشناسند.
ارادتمند
ابراهیم خدابنده – مدیر عامل انجمن نجات در ایران
رونوشت به:
نمایندگان در پارلمان آلبانی
مسئولین دولت آلبانی
نهادهای امنیتی و پلیس
رسانه ها
