دو مطلب در سایت فرقه رجوی که در ارتباط با کشور انگلستان بود را خواندم. نکاتی داشت که برایم جالب بود. یکی از این مطالب درباره مصاحبه بی بی سی فارسی با آقای سعید شاهسوندی (یکی از مسئولین سابق مجاهدین که از این سازمان جداشده است) بود. در این مطلب تا توانستند به بی بی سی فارسی تاختند و حتی به تمسخر آن را آیت الله خواندند. تنها به این دلیل که با یک منتقد رجوی مصاحبه داشته است و او درباره این فرقه صحبت های انتقادی بیان کرده بود. رجوی ها حتی ظرفیت ندارند که در یک کشور اروپایی منتقدین شان نظر و انتقاد خود را بیان کنند و بجای پاسخ دادن به آن انتقادات، طبق روال همیشگی شروع کردند به توهین و افترا زدن به طرفین مصاحبه ولی خبری از جواب به آنچه در مصاحبه مطرح شد نبود. گویا کهولت سن و عوامل دیگر موجب شده که رجوی ها فراموش کنند دیگر صدام به عنوان پدر خوانده شان وجود ندارد و در عراق حضور ندارند و بر قرارگاه جهنمی اشرف حکومت نمی کنند که هر چه بخواهند انجام بدهند و هر بلایی هم می خواهند سر اعضای ناراضی بیاورند.
آنها فراموش کردند که قرارگاه جهنمی اشرف فروپاشیده است، جایی که سالیان طولانی هر سوال و انتقادی را تحت عنوان رد کردن مرز سرخ سرکوب می کردند و بر این روال با هجمه به رسانه کشور انگلیس می خواهند رسانه های کشورهای اروپایی را وادار کنند تا هرگونه انتقاد به رجوی ها را مرز سرخ نمایند!
مطلب دوم باز هم مربوط به همان انگلیسی ها بود اما از جانب برخی از نمایندگان حامی فرقه رجوی در مجلس انگلیس صورت گرفت. حمایت از این فرقه ضد آزادی که در اروپا، حتی برای ظاهرسازی، گوشی برای شنیدن انتقادات ندارد و می خواهد زبان منتقدینش را ببرد. حمایت کنندگان از مریم رجوی به عنوان سمبل آزادی یاد کردند! واکنش مریم رجوی به اینها کاملاً با واکنشش در مقابل خبرگزاری کشور انگلیس متفاوت بود. دیگر خبری از توهین و افترا نبود بلکه از دولت انگلیس خواست تا رفتار حامیان فرقه را (که سرانجام روزی مشخص خواهد شد دلیل حقیقی حمایت شان از مجاهدین خلق که منفور مردم ایران هستند چه چیزی بوده) الگو قرار دهد. چرا مریم رجوی می خواهد که این حامیان الگو قرار گیرند؟
چون چشم شان را بر حقیقت بسته اند و گوش شان شنوای حرف های جداشدگان و منتقدین رجوی ها نیست.
چون به این حقیقت که فرقه رجوی بدلیل اقدامات تروریستی در داخل ایران و همکاری با صدام، منفور مردم ایران است توجه نمی کنند.
چون این نمایندگان در حالی که از دولت شان به دلیل مشارکت در عملیات سرنگونی صدام حمایت می کنند و رژیم صدام را بدلیل جنگ طلبی و کشتار کردها و شیعیان و مردم عراق مستحق سرنگون شدن می دانند، مزدور و متحد صدام یعنی فرقه رجوی، که در سرکوب کردها و شیعیان عراقی به صدام خدمت نمود را دموکراسی طلب می خوانند!
به نظر من اگر این نمایندگان ذره ای نگران مردم ایران هستند، چنانچه نمی خواهند به افشاگری های جداشدگان گوش کنند، اگر نمی خواهند به باور مردم ایران درباره این فرقه تروریستی توجه نمایند، اگر نمی خواهند چشم شان را به نفرت مردم عراق از این فرقه بدلیل کشتار کردها و شعیان باز نمایند، لااقل به توهین ها و رفتار ناشایست رجوی ها با رسانه رسمی کشور خودشان توجه کنند و ببینند که رجوی ها می خواهند به هر قیمت شده حتی در قلب اروپا زبان منتقدین شان را ببرند و اجازه ندهند صدای آنها به گوش کسی برسد.
صالحی