17 خرداد سومین سالروز درگذشت ناگهانی مرجان، هنرمند عرصه خوانندگی و بازیگری در پیش از انقلاب بود. هنرمندی که علیرغم روحیه لطیف و هنر ارزنده اش متاسفانه در دام فرقه تبهکار رجوی گرفتار شده و مجبور به ارائه آثاری سفارشی شد که در شأن این هنرمند نبود.
خانم مرجان طی یک جراحی نه چندان سخت دارفانی را وداع گفت اما اینکه آیا بطور طبیعی و یا عمدی درگذشت هنوز جای سوال دارد.
وب سایت ویکی پدیا ضمن درج پیام تسلیت مریم رجوی بمناسبت مرگ این هنرمند علت مرگ او را اشتباهات پزشکی عنوان نموده است. اشتباهی که می تواند پاسخ معمای مرگ مرجان باشد.
اما اگر بدنبال علت و انگیزه قتل او باشیم کافی ست به نقش او در نهادینه شدن مطالبه گرانه در بین هواداران فرقه اشاره کرد. در مرداد سال 1398 و تنها 10 ماه پیش از قتل مرجان بود که او در یک گردهمایی فرقه در بین حاضرین شعاری مطالبه گرانه سر داد و دیگران نیز همراهی کردند مطالبه ای کاملاً درست. چرا که نه تنها از دیدگاه مرجان که از نظر سایرین نیز غیبت مسعود رجوی باید پایان یابد چون همه توجیحات و عللی که برای غیبت او ارائه شده بود حالا دیگر با وجود امنیت حاکم بر مساحت چند هکتاری اشرف 3 بی معناست و اگر خطری باشد مریم رجوی را نیز در این سالها تهدید می کرد اما در همه سال های غیبت مسعود شاهد بودیم هیچ اتفاقی برای مریم نیفتاد.
مرجان در آن گردهمایی این شعار را سر داد و سایرین نیز تکرار و در دیگر گردهمایی ها نیز نهادینه و مطالبه شد:
“شیر همیشه بیدار، رسیده وقت دیدار”
بدیهی است فرقه رجوی و سرکردگان جنایتکارش هیچ تمایلی به پرسش و پاسخ درباره مکان و وضعیت مسعود رجوی ندارند و آنان که این شعار را سرمی دهند پا را از گلیم شان درازتر و خط قرمزهای فرقه را رد کرده اند و چون مرجان پایه گذار آن بود باید حذف و سزای زبان درازی اش را می دید تا دیگران نیز حساب کار دستشان بیاید.
