در حالیکه عالم و آدم می دانند و می فهمند که حملۀ روز سه شنبه پلیس ضد تروریسم کشور آلبانی به اردوگاه اشرف 3 مشخصاً با چراغ سبز آمریکا انجام شده است تا این عملیات پلیسی انجام بگیرد ولی تاکنون هیچ کدام از سران فرقۀ رجوی جرات و جسارت ندارند که به آمریکا حمله لفظی کرده و اعتراض کنند ، درعوض میگویند در یک ساخت و ساز بین دولت آلبانی و دولت ایران انجام گرفته است!
این حرفها در زمانی بیان و مطرح می شود که دولت آلبانی در طی این چند سالی که مجاهدین خلق در آلبانی مستقر شده اند در دو نوبت سفارت ایران را تعطیل و بسته است ، در طی آن اقدامات سفیر و سایر کادر سفارت ایران را اخراج کرده اند و به شکلی توهین آمیز با افراد سفارت برخورد نموده اند. و در زمانی این حرفها گفته می شود که کوچکترین مراودۀ سیاسی و اقتصادی بین دو کشور وجود ندارد ، در زمانی این حرفها گفته می شود که دولت آلبانی در حمایت از فرقۀ رجوی جداشدگان از سازمان را بشدت در محدودیت و تنگنا قرار داده طوریکه هنوز تعدادی از آنان در بازداشت قرار دارند و برخی را هم از آلبانی اخراج کرده اند!
در زمانی این حرفها مطرح می شود که دولت آلبانی در ایران سفارت نداشته و هیچ گاه تمایل نشان نداده است که سفارتش در ایران را بازگشایی نماید !
با تمام این احوال آیا جای تعجب ندارد که رهبران سازمان مجاهدین کمی فکر کرده و بخود آیند ؟ اینکه مورد استفادۀ ابزاری وزارت خارجه و آژانس های آمریکایی قرار گرفته اند جای خجالت دارد . در زمان های مختلف و با چراغ سبز آمریکا به اردوگاه های مجاهدین حمله میکنند ( در عراق و آلبانی ) ، حتی حملاتی که در عراق توسط ارتش و پلیس عراق به اردوگاه اشرف در نزدیکی شهر خالص انجام میگرفت نیز با چراغ سبز آمریکا بود وگرنه هرگز امکان چنان حملاتی وجود نداشت !
چرا در زمانی که وزارت خارجه آمریکا علناً و بدون هیچ حاشیه ای مطرح میکنند که مجاهدین خلق را نمایندۀ مردم ایران نمیدانند و از عملیات دولت آلبانی حمایت میکنند ، خفه خون گرفته و هیچ اعتراضی به آمریکا نمی کنند ، و در عوض فرافکنی کرده و هذیان گویی می نمایند ؟!
پاسخ سوالات و ابهامات فوق کاملا روش است ، چون دیر زمانی است که رجوی و رهبران سازمان مجاهدین خلق بازیچۀ دست دولت مردان آمریکایی شده اند و آمریکا نیز هر از گاهی برای کشیده شدن گوش رهبران مجاهدین و برای اینکه دست از پا درازتر نکنند و طناب پاره نکنند باید گوشمالی به آنها داده تا ولی نعمت خود را از یاد نبرند و بدانند که اگر حمایت آمریکا نباشد دقیقه ای توان ایستادگی را نداشته و ندارند . این باید همواره در گوش رجوی و سران گروهش باقی بماند که آنها یعنی رهبران مجاهدین خلق از خود هیچ اختیاری نداشته و ندارند و هر گاه که آمریکا امر کند میتوانند در صحنه حاضر باشند !
رجوی و رهبران فرقه اش آنقدر ذلیل و خار شده اند که دولت فرانسه که زمانی هر ساله اجازۀ تجمع به مجاهدین خلق را میداد اکنون مثل آب خوردن تجمعات و تظاهرات های آنها را کنسل کرده واجازۀ هیچ فعالیت مشخصاً سیاسی را به آنان نمیدهد . عربستان که یکی از حامیان جدی مالی آنان بود نیز اکنون راه درست را انتخاب کرده و در صلح و آرامش با جمهوری اسلامی به تامل و تعادل رسیده اند .
اما پاسخ این همه جنایت ها را باید مشخصاً شخص مسعود رجوی و مریم رجوی و دیگر رهبران فرقه بدهند که اعضای سازمان را گوشت دَم توپ کرده و با کشته سازی از آنان اقدام به مظلوم نمایی می کنند. بی تردید چنین اقدامات ضد انسانی محکوم بوده و هرگز راه به جایی نخواهد برد.
بخشعلی علیزاده