خانم مکرم نوروزی در دیدار روز شنبه سوم تیرماه 1402 با مسئول انجمن نجات گیلان برای سلامتی برادر اسیرش دعا کرد و به رجوی لعن و نفرین فرستاد که چرا و به چه قیمت برادر نازنینش را 35 سال دراسارت خود دارد.
خانم نوروزی دردمند و چشم انتظار درحالیکه می گریست ادامه داد: ” به قطع و یقین خانواده ما از قربانیان مجسم رجوی هستیم که بعد از اسارت برادرم محمد جواد آسیب های زیادی را متحمل شدیم و خاصه پدر و مادرم از فراق دلبندشان دق کردند و ما را تنها گذاشتند که رجوی می باید پاسخگوی این جنایتش باشد.
خانم نوروزی نگران از درگیریهای چند روز پیش فرقه مجاهدین با پلیس کشور آلبانی که برای بازرسی به کمپ مانز رفته بودند، در یک پیام ویدئویی از دولت آلبانی درخواست مساعدت بمنظور دیدار با برادر عزیزش محمد جواد نوروزی را داشت.
