ثریا عبداللهی در گردهمایی انجمن نجات در مقابل سفارت ترکیه حافظ منافع دولت آلبانی در ایران سخنرانی کرد. او از اعضای باسابقه و فعال انجمن نجات و رییس تشکل مادران است که اکنون 22 سال است فرزندش امیر اصلان حسن زاده در تشکیلات مجاهدین خلق اسیر است.
عبداللهی که به نمایندگی از صدها خانواده حاضر در تجمع صحبت میکرد، از اصلیترین خواستههای خانواده های اسیران اشرف 3 سخن گفت: “علت حضور ما بعد از چهل سال در مقابل سفارت ترکیه این است که ما میخواهیم بچه هایمان آزاد شوند. حصارهای فرقه رجوی باید کلا جمع شوند. راه آلبانی باید باز شود تا خانواده ها بتوانند عزیزانشان را ببینند. ما خواسته دیگری نداریم.” در پی این سخنان خانوادههای حاضر در تجمع یک صدا فریاد زدند: “آزادی اسیران حق مسلم ماست.”
عبداللهی سپس از فرزند خود که بیش از دو دهه پیش به بهانه کار در ترکیه و مهاجرت به اروپا توسط عوامل مجاهدین خلق ربوده شد، صحبت کرد: “تنها پسر من که نزدیک به 22 سال است ازش خبری ندارم. برای آزادی همه اسیران دعا کنید و آزادی امیر اصلانم.”
او که در سالهای استقرار مجاهدین خلق در خاک عراق بارها به این کشور سفر کرد و 4 سال متوالی پشت حصارهای کمپ اشرف نام فرزند خود را فریاد زد، در سخنانش در گردهمایی انجمن نجات از آن دوران یاد میکند: “ما چهار سال در اشرف در آن شرایط آب و هوایی پشت درب اشرف فقط داد زدیم: بچه ها بیاین بیرون. چقدر خانوادهها سنگ خوردند. چقدر فحاشی کردند به ما. چقدر ما را تهدید کردند. چقدر به سیمهای سیاج ها برق سه فاز وصل کردند.”
این مادر چشم انتظار برای این خاطراتش از میان جمعیت شاهدانی را به گواه میطلبد و بسیاری از خانوادههای حاضر در تجمع او را تایید میکنند. عبداللهی به خاطر میآورد که مجاهدین خلق با 40 سال سابقه خیانت، جنایت و ترور به خانوادهها برچسب تروریست زدند: “بعد از 40 سال خیانت، بعد از 40 سال جنایت، بعد از 40 سال کشت و کشتار به خانواده ها مارک تروریست زده بودند اما ما فریاد زدیم: من مادرم. من نمیتوانم برای بچهام تروریست باشم. من فقط برای آزادی تنها پسرم تلاش میکنم. تروریست کسی است که یک پرونده قطور دارد. کسی که 17 هزار ایرانی را به شهادت رسانده.”
او سپس خانوادههای حاضر در تجمع را خطاب قرار میدهد: خانوادههای عزیز! ای مادران! امروز روز شماست. همت بالای شما و استقامت شما دولت آلبانی را به زانو درآورده است و حالا فهمیده که تروریست کیست.”
ثریا عبداللهی در پاسخ به شعارهای “مرگ بر رجوی” که برخی از خانوادهها سردادند گفت: “ما با مرگ کاری نداریم. مرگ چاره ساز اینها نیست. اینها باید جوابگوی جنایات 40 ساله خود باشند.”