در همایش “صدای خانوادههای انجمن نجات” که به همت انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) در تیرانا برگزار شد، جدیدترین فردی که از تشکیلات مجاهدین خلق جدا شده است حضور یافت و درباره شرایط درونی این تشکیلات برای مخاطبین سخن گفت.
در همایش صدای خانوادهها که در هتل دورا سیتی شهر تیرانا برگزار شد، اعضای ایرانی و آلبانیایی انجمن آسیلا میزبان شهروندان آلبانیایی بودند. در این نشست تصاویری از خانوادههای اعضای گرفتار در فرقه مسعود رجوی برای حاضرین به تماشا درآمد. مدعوین از دیدن چهره دردمند و اشکبار خواهران اسرای مجاهدین تحت تاثیر قرار گرفتند. آنها با دقتی مثال زدنی به دردلهای مادران چشم انتظار از جمله بانو معصومه حسینی مادر سعید حسینی عضو گرفتار در فرقه رجوی گوش سپردند. حلقه زدن اشک در چشمان مخاطبان و تکان دادن سر تاسف بیانگر عمق تاثیر رنج خانوادهها بر آنها بود.
سخنان بیجار رحیمی فردی که آخرین نفری است که از تشکیلات مجاهدین خلق فرار کرده است و به انجمن آسیلا پیوسته است حضار را بیش از پیش تحت تاثیر قرار داد. بیجار که برادر سرفراز رحیمی از اعضای فعال انجمن آسیلا است توضیح داد که تنها دلیلی که موجب شد پس از 21 سال حضور در ساختار مغزشویی مجاهدین خلق او عزمش را برای جدا شدن از جزم کند، خانواده بود.
بیجار رحیمی از شرایط سرکوب و خفقان حاکم بر تشکیلات تحت حکمرانی مریم رجوی گفت که در آن حتی فکر کردن به خانواده ممنوع است. هنگامی که او از مرگ پدر، مادر و دو برادر بزرگترش در سالهای دوری او از خانواده سخن میگفت اشک به چشمانش آمد.
او در بخشی از صحبتهایش از ممنوعیت استفاده از اینترنت، موبایل و همه مظاهر زندگی مدرن در کمپ بسته اشرف 3 سخن گفت و از ممنوعیت تماس با خانواده به طوری که او هنوز افسوس میخورد که بدلیل ممنوعیت هایی که سازمان برای او وضع کرد او نتوانست علیرغم میلش در جشن ازدواج برادرش با اریسا رحیمی شرکت کند در حالی که تنها چند کیلومتر با آنها فاصله داشت.
همایش صدای خانواده ها با سخنان آلدو سولولاری، مدیر رسانهای انجمن آسیلا پایان یافت.