در پنجاه و نهمین سالگرد تاسیس سازمان مجاهدین خلق، انجمن حمایت از ایرانیان مقیم آلبانی (آسیلا) در برنامه ای با عنوان جعبه سیاه به شرایط زندگی امروز در کمپ اشرف 3 پرداخت. این برنامه که با اجرای اریسا رحیمی انجام شد، پذیرای دو عضو سابق مجاهدین خلق به نام‌های مصطفی بهشتی و علی هاجری از اعضای انجمن آسیلا بود.
مهمان نخست مصطفی بهشتی بود که بیش از دو دهه از عمر خود را در فرقه رجوی گذرانده است. او سازمان مجاهدین خلق را تشکیلاتی فریبکار و دروغگو می‌داند که هرگز به دنبال آزادی ملت ایران نبوده است و قدرت طلبی، تنها انگیزه سران این تشکیلات برای فعالیت است. او جشن سالگرد تاسیس مجاهدین خلق را صرفا اقدامی تبلیغاتی در راستای اهداف قدرت طلبانه سران تشکیلات می‌داند.
مصطفی بهشتی شاهد اظهارات خود را در طرح ده ماده‌ای مریم رجوی می‌داند که در آن ادعای آزادی بیان، آزادی پوشش و دمکراسی شده است در حالیکه در عمل در تشکیلات مجاهدین خلق اعضا نه تنها حق انتقاد از رهبری را ندارند، بلکه از حق آزادی پوشش و مذهب نیز بی بهره‌اند. او حجاب اجباری را دلیلی قاطع برای غیردمکراتیک بودن مریم رجوی می‌داند.
مصطفی بهشتی که برادر خویش را در حمله نیروهای عراقی به کمپ اشرف از دست داد، معتقد است که قاتل اصلی برادرش و دیگر افرادی که در اشرف کشته شدند، د شخص مسعود رجوی است. او نهایتا به اعضایی که درون فرقه رجوی گرفتار هستند، پیام می‌دهد که بیش از این زندگی خود را تباه نکنند، از تشکیلات بیرون آمده و برای زندگی مطلوب خود تصمیم بگیرند.
مهمان دوم علی هاجری است که با ارائه مقدمه‌ای در خصوص سالگرد تاسیس مجاهدین خلق معتقد است روز 15 شهریور را به عنوان سالگرد تاسیس سازمان در سال 1344 نباید جشن گرفت چون سازمان پس از سالها خیانت به وطن، همکاری با صدام حسین و حملات تروریستی به هموطنان خود، دیگر چیزی برای افتخار ندارد.
او در پاسخ به مجری برنامه درباره زندگی آزاد در بیرون از سازمان مجاهدین خلق از سرکوب‌های سران سازمان و تلاش‌هایشان برای حذف خانواده و عواطف انسانی از ذهن اعضا می‌گوید. او خود را نمونه‌ای از افرادی می‌داند که توانستند سازمان را پشت سر بگذارند، ازدواج کنند و دارای فرزند شوند.
علی هاجری خطاب به اعضای گرفتار در فرقه رجوی از آنها درخواست می‌کند که از تشکیلات بیرون آمده و زندگی را تجربه کنند. او قدرت امروز سازمان را برای سرنگون کردن حکومت ایران ناچیز می‌داند و بر این باور است که حتی کشورهای خارجی این تشکیلات را اپوزیسیون نمی‌دانند. هاجری ماندن در تشکیلات را تلف کردن عمر می‌داند.