مگر کسی مایل است که بدانـد آقای مسعود رجوی کجا است؟
چون بود و نبودش توفـیری بر بازماندگان این جنازه سیاسی ندارد.
او بمانند جسدی است که روی دست صاحبان عزا مانده است و جائی برای خاکسپاری آنهم ندارند.
وارثان نزدیک این جنازه در ملاقاتهای سیاسی خود ؛ پای او را به میان نمی کشند و یا حداکثر او را سمبل تاریخی مجاهدین معرفی می کنند و از کنارش می گذرند.
در چنین موقعیتی است که محدثین و جعفرزاده جرات می یابند تا کتاب به اسم خودشان منتشر کنند (مرگ سیاسی رهبر فرقه این امکان را بوجود آورده است).
اما اگر شما مایل هستید که بدانید آقای رجوی با سقوط و مرگ صدام ؛ کجا مخفی شده است بهتر است بدانید:
• هرکجا که بوی باروت و خون می آید ؛ رجوی آنجا است.
• هر کجا صدای شیپور و طبل جنگ به گوش می رسد ؛ رجوی آنجا است.
• از هرکجا فتنه و آشوب برمی خیزد ؛ رجوی آنجا است.
• در تاریکخانه تاریخ سـر بزنید ؛ رجوی آنجا است.
• هرکجا وطن فروشی و جاسوسی جایز است ؛ رجوی آنجا است.
• در هر متروکه ای که بساط عملیات جاری و غسل برپا است؛ رجوی آنجا است.
• پای هرقراردادی که مردم قربانی و قدرت تقسیم می شود؛ رجوی آنجا است.
• هر جا صدام صفتی را یافتید ؛ رجوی آنجا است.
با این توصیف است که متوجه می شوید ؛ آقای رجوی در همان نزدیکیها است ولی اینکه خودی نشان نمی دهد بدلیل این است که عجالتا چادری در دسترس او نیست تا خود را درآن مستتر نماید.
وقتی صدام از اریکه قدرت افتاد باعث گردید لـُنگ و چادر دیگرانی نیز بیافتد و ناچارا باید در آنجا بماند تا صدامی دیگر بیابد تا در پوشش آن بیرون بزند ولاغیر.
داوُد – تهران
10 شهریور 86