گروه مجاهدین خلق با سابقه طولانی در اقدامات تروریستی علیه ملت ایران، به خصوص با بمب گذاری و ترورهای کور خیابانی که منجر به شهادت ۱۷۰۰۰ هزار نفر از مردم بی‌گناه ایران شده است، از مخوف‌ترین گروه‌های تروریستی در تاریخ ایران به حساب می‌آید و فعالیت‌های تروریستی این گروه تا به امروز در شکل‌های مختلف از جمله کانون‌های شورشی ادامه داشته است.
با توجه به اولین تعریف جامع بین‌المللی از اقدام تروریستی که به کنوانسیون ۱۹۳۷ ژنو بر می‌گردد، هر نوع اقدامات کیفری علیه یک دولت با هدف ایجاد وحشت در میان اشخاص و گروه‌های خاص و یا در سطح جامعه، اقدام تروریستی تعریف می‌شود. بر این اساس کانون‌های شورشی گروه تروریستی مجاهدین خلق نیز مصداق بارز این تعریف کنوانسیون ژنو به حساب می‌آید.
فعالیت‌های تروریستی کانون‌های شورشی مجاهدین خلق
وب سایت رسمی مجاهدین خلق در تاریخ ۱۸/۰۵/۱۴۰۲ گزارشی از فعالیت‌های تروریستی کانون‌های شورشی این گروه تروریستی در کشور ارائه داد که عبارات دقیق نقل شده در این گزارش به شرح ذیل است:
۱) انفجار و به آتش کشیدن فرمانداری رژیم در شهرستان چالوس
۲) انفجار و به آتش کشیدن بنیاد بی‌خانمان‌سازی موسوم به بنیاد مسکن انقلاب اسلامی در تبریز
۳) انفجار و به آتش کشیدن اداره تبلیغات ضداسلامی در شهرستان منوجان (کرمان)
این گزارش منتشر شده در وب سایت رسمی مجاهدین خلق از اقدامات کانون‌های شورشی، بر چند واقعیت اساسی استوار است:
۱) استخدام، تبلیغ، تحریک، ترغیب معدودی از معاندین و فریب جوانان و نوجوانان از سوی گروه مجاهدین خلق برای انجام عملیات‌های مشابه در سطح کشور با هدف انفجار، تخریب اموال عمومی، ایجاد وحشت و به مخاطره انداختن جان شهروندان از سوی این گروه
۲) استمرار فعالیت‌های تروریستی مجاهدین خلق در ایران
بررسی اقدامات تروریستی مجاهدین خلق با استناد به مواد کنوانسیون ۱۹۳۷ ژنو
تطبیق اقدامات مجاهدین خلق در قالب کانون‌های شورشی با مواد موجود در کنوانسیون ۱۹۳۷ ژنو نتیجه قابل تأملی در بر دارد که در ذیل به این موارد اشاره می‌شود:
۱) در ماده ۲ پاراگراف ۵ کنوانسیون ژنو دو نکته مهم مطرح شده است؛ نخست بحث تولید و در اختیار دادن یا گرفتن سلاح، مهمات و یا مواد انفجاری و تخریبی و دوم توطئه و تحریک مردم یا همکاری و مشارکت ارادی در اقدامات مجرمانه حتی اگر موفقیت‌آمیز نباشند.
همانطور که می‌بینیم، مجاهدین خلق جدا از تأمین اقلام برای اقدامات تروریستی، بخش عمده فعالیتشان بر طراحی توطئه، استخدام، تحریک و فریب جوانان و نوجوانان ایرانی برای ارتکاب اعمال تروریستی متمرکز شده است و طبق ماده مذکور در کنوانسیون ۱۹۳۷ اقدامات آنها حتی اگر موفقیت‌آمیز نباشد در چارچوب این کنوانسیون در زمره اقدامات تروریستی قرار می‌گیرد.
۲) یکی دیگر از نتایج اقدامات کانون‌های شورشی در کشور همان طوری که در تعریف این کنوانسیون از اقدام تروریستی آمده است، ایجاد وحشت در اشخاص و گروه‌های خاص و یا در سطح جامعه است،از این‌رو با توجه به نقش این گروه در شکل‌گیری و تداوم اقدامات معدودی از معاندین در کشور در قالب کانون‌های شورشی، آنها عملاً عامل ایجاد وحشت احتمالی ناشی از عملیات‌های کانون‌های شورشی هستند.
۳) اعمالی که باعث مرگ یا صدمات جانی و یا سلب آزادی گردد و همچنین اقدامات خودسرانه که باعث به خطر افتادن جان مردم و یا منجر به تخریب اموال عمومی شود،از جمله موادی است که در تعریف کنوانسیون ۱۹۳۷ ژنو از اقدام تروریستی و در “ماده ۲ پاراگراف‌های ۱ الف، ۱ ب و ۱ ج، و ماده ۲ پاراگراف ۲” قرار گرفته است لذا اقدامات کانون‌های شورشی صرف نظر از میزان موفقیت‌آمیز بودن آنها نه تنها موجودیت و حق زیست شهروندان را با مخاطرات جدی مواجه می‌سازد بلکه عمدتاً معطوف به تخریب اموال عمومی بوده و آنها را موکداً در چارچوب واژه تروریسم قرار می‌دهد.
فرجام سخن
در یک نگاه کلی می‌توان گفت اقدامات کانون‌های شورشی در داخل کشور با نقش آفرینی مؤثر گروه مجاهدین خلق که با توطئه و تحریک و تهیه اقلام و استخدام معدودی از جوانان و نوجوانان فریب خورده با هدف ایجاد وحشت، مرگ یا صدمات جانی و سلب آزادی شهروندان و تخریب اموال عمومی است، صرف نظر از موفقیت آمیز بودن یا نبودن آن، در چارچوب اقدامات تروریستی تعریف شده و بار دیگر یادآور می‌شود که مجاهدین خلق کماکان در فاز اقدامات تروریستی بوده و هستند.
گرچه بخش قابل توجهی از گزارشات رسانه‌های گروه مجاهدین خلق در ارتباط با توانایی و حجم اقدامات کانون‌های شورشی در کشور از بزرگنمایی‌های این گروه تروریستی به حساب می‌آید و آنها عملاً در برابر اقتدار جمهوری اسلامی ایران همیشه محکوم به شکست هستند و خواهند بود. وضعیت امروز مجاهدین خلق که به اعتراف مقامات ارشد آن در وضعیت بحرانی و فروپاشی تشکیلاتی قرار گرفته‌اند، در کنار اقتدار امروز ایران اسلامی نمایانگر همین شکست می‌باشد.