روز پنج شنبه 27 مهرماه 1402، هادی شبانی و محمدرضا گلی از اعضای انجمن نجات مازندران به دیدار خواهر رمضان زارع از اعضای گرفتار در مقر مجاهدین خلق رفتند.
این دیدار که در شهر جویبار و محل زندگی خانم صغری زارع خواهر دردمند رمضان زارع انجام شد.
خانم زارع که زخم های زیادی از فریبکاری رجوی داشت در این دیدار گفت: رجوی با کلاشی و حقه بازی برادرم که هیچ اعتقادی به سازمان نداشت را به عراق کشاند. برادرم هیچ شناختی از سازمان نداشت فقط به خاطر بعضی از مسائلی که در شهرمان داشت از اینجا رفت و خودش را در چاهی انداخت که بیرون آوردنش بسیار سخت می باشد و تمام عمرش را در راهی باطل از گذراند.
ایشان نمونه ای از فریبکاری های مجاهدین خلق در حق اعضا و خانواده ها را این گونه نقل کرد: بعد از سرنگونی صدام با شستشوی مغزی برادرم را مجبور کردند تا از ما پول طلب کند. رمضان را مجبور کرده بودند به ما بگوید که در حال جدا شدن است و به پول احتیاج دارد. من هم از آنجایی که به برادرم ایمان داشتم به او کمک کردم و برایش پول ارسال کردم ولی متاسفانه هیچ پولی به برادرم نرسید و او هم چنان در مناسبات شان گرفتار است.
خواهر چشم انتظار رمضان زارع، سپس ازوضعیت کنونی برادرش سئوال کرد و اعضای انجمن نجات درباره تحولات اخیر و تاسیس انجمن نجات در آلبانی توضیحاتی دادند که باعث خوشحالی ایشان شد.
خانم زارع که با شنیدن خبر تأسیس انجمن نجات در آلبانی امیدوارتر از قبل شده بود، عنوان داشت: من برای تنها برادرم هر کاری لازم باشد انجام می دهم.
ایشان تأکید کرد: رجوی باید بداند که با تمام فریبکاری و کلاشی که علیه خانواده ها انجام می دهد ما باز عزیزان مان را فراموش نکرده ایم و به حال خود رها نخواهیم کرد.
خانم زارع از اعضای انجمن نجات درخواست کرد تا به طور مرتب او را در جریان اخبار و مسائل مربوط به سازمان مجاهدین خلق و اعضای گرفتار در آن قرار دهند. ایشان ابراز امیدواری کرد تا با همکاری خانواده ها و اعضای جدا شده از مجاهدین خلق در قالب انجمن نجات، به زودی شاهد آزادی تمامی افراد گرفتار در فرقه به خصوص رمضان زارع باشیم.