این روزها مصادف است با سالگرد حملات خمپاره ای کمپ لیبرتی که طی آن 24 نفر ازاعضای باند رجوی کشته شدند.
خلاصه قضیه عبارت از این است که به درخواست دولت عراق و آن قسمت از مردم این کشور که زمین هایشان مفت و مجانی توسط صدام به رجوی سپرده شده بود تا نام اشرف را ب راین زمین ها نهاده و در آنجا برای خود پادگان، شکنجه گاه، عشرتکده و کلاس های مغزشویی ترتیب دهد ، طبق حکم قطعی دادگاه ، تقریبا تخلیه شده بود و اعضای این فرقه منحط و خطرناک به کمپ لیبرتی که زمانی محل اسکان سربازان آمریکایی اشغالگر عراق بود، منتقل شده بود.
این کمپ جنبه موقتی داشت و میبایست نیروهای فریب خورده و به دام افتاده رجوی در اسرع وقت آنجا و کلا هر نقطه ای از خاک عراق را ترک کنند.
موقت بودن نام این کمپ بهانه ای بدست رجوی داده بود که از دولت عراق تضمین گرفته و از مراجعه خانواده ها برای ملاقات فرزندان بد اقبال شان جلوگیری شود و ماها بعنوان خانواده های این قربانیان رجوی ، مدت های زیادی حق حضور در لیبرتی را نداشتیم و در این نقصان، فریادرسی برایمان وجود نداشت.
مسعود ومریم علیرغم تعهداتی که داده بودند، ابدا خیال ترک لیبرتی را نداشتند و حتی خواستار مسلح شدن تا سطح داشتن سلاح های ضدهوایی و اخراج نیروهای عراقی از کمپ لیبرتی وحتی بازگشت مجدد به اشرف شدند.
آنها مرتبا بر ضرورت حضور سربازان کلاه آبی آمریکائی دراین مقرشان که قاعدتا از مدت ها قبل میبایست آنجا را ترک کرده باشند ، تاکید داشته و مصرانه بر درخواست خود دایر به بیرون انداختن مامورین عراقی وسلب مالکیت دولت عراق برقسمتی از سرزمین خود پافشاری میکردند واین امر مسلما که غرور ملی اقلا تعدادی از عراقی ها را جریحه دار میکرد و بر خشم و کینه آنها نسبت به نیروهای رجوی برمی انگیخت و مسلما عواقب زشتی را بدنبال خود می آورد.
فرقه رجوی دست به برپایی استحکامات در کمپ لیبرتی هم زده بودند. کاری که برای یک کمپ موقت واضطراری ضروری نبود واین اعمال رجوی ها حکایت از نیت های باطنی شان دایر بر اقامت دائم درعراق داشت!
این اقدامات نمیتوانست از چشم نیروهایی درعراق که ازدست این باند مخرب ستم ها دیده و کینه های عمیق از آن درسینه داشتند ، پنهان بماند ومسلم بود که آنها را میترساند ومجبور به انجام اعمالی مانند آنچه که انجام گرفت ، میکرد.
بنابراین تعلل مزورانه رجوی در تخلیه نیروهایش از لیبرتی علت العلل این حملات راکتی یا خمپاره ای برخی گروه های عراقی ها بوده و خون کسانی که براثر این حادثه به زمین ریخته شد ، تماما بر گردن مسعود و مریم رجوی بود وآنها بی جهت و بصورت کاملا مزورانه ای تلاش میکنند که برای خود شریک جرمی بتراشند.
هیچ بیانیه و سخنرانی دروغینی، قادر به ستردن این لکه ننگ از دامان مسعود و مریم نیست و اقدامات وسیع این گروه دغلکار در این راستا ، ثمره ای جز کوبیدن آب در هاون نخواهد داشت!
رضا اکبری نسب