چراغ سبز مریم رجوی به امپریالیستی که زمانی دشمن توده ها نامیده می شد.

سران نان به نرخ روز خور مجاهدین خلق، زمانی شعارهای ضد امپریالیستی شان گوش فلک را کر کرده بود. همان امپریالیسمی که الان مزدورش شده اند و افتخار هم می کنند.
گویا فراموش کرده اند زمانی می گفتند و می نوشتند که :

” نشریه مجاهد، شماره 13- مبارزه ضد امپریالیسم آمریکا، پیش بسوی ریشه کن کردن نفوذ آمریکا
سازمان مجاهدین خلق، نشریه مجاهد، شماره 13 :

پشتیبانی و ستایش مجاهدین خلق ایران از اقدام و پیشنهاد قطع وابستگی صنایع کامپیوتری. چه باید کرد – علاج همه دردهای بی درمان امروز، در ادامه دادن و هرچه عمیق تر کردن مبارزه ضد امپریالیستی آمریکایی نهفته است. پیام مجاهدین خلق به تمان مردم و نیروهای انقلابی و مردمی: پیش بسوی ریشه کن کردن نفوذ آمریکا. 16 آدر اولین ترکش انقلابی خشم خلق بعد از کودتای ننگین 28 مرداد…”

نمونه های زیر نیز چند تکه از نشریات این سازمان است که درفاز سیاسی خود در تهران منتشر می کردند و می نوشتند:

یا می نوشتند که :
” سازمان مجاهدین خلق ضمن اعلام آمادگی برای استقبال خونین از جهانخواران آمریکائی ، نسبت به نرمش در برابر آنان هشدار می دهند…”

اما اکنون مریم رجوی رهبر خودمنتسب سازمان و رئیس جمهوری که 28 سال است رئیس جمهور خودخوانده ای است که گویا در این 28 سال هنوز از ریاست جمهوری سیر نشده است و در دریای خروشان تشکیلات مجاهدین هنوز کسی اصلح تر و اکمل تر از او یافت نشده است – این طولانی ترین ریاست جمهوری در جهان است که هنوز هم ادامه دارد، رو به همان امپریالیسم می فرماید:
” پیام خانم مریم رجوی به کنفرانس سنای آمریکا: (5 آبان 1402)- در این پیام ابتدا دستی برای اعضای سنای همان امپریالیسم تکان می دهد و درودی می فرستد و سپس از آنها می خواهد تا حمایتشان کنند:

“..هیچ راه‌حلی در خاورمیانه به موفقیت نمی‌رسد مگربا ایستادن در کنار مبارزه مردم ایران و مقاومت سازمان‌‌یافته‌اش برای سرنگونی رژیم میسر است… تغییر رژیم در ایران یک سیاست عملی است که مردم و مقاومت ایران آن را محقق می‌کنند… مردم ایران و رزمندگان آزادی آن‌ها هرگز کسانی را که در روزهای سخت در کنارشان بودند فراموش نمی‌کنند…”
بگذریم از این که هیچ یک از مردم ایران شما را نماینده خود نمی دانند و آوردن نام مردم در کنار نام فرقه تان به غایت بی احترامی به ملت آزاده ایران است اما سوال این است که آیا اینکه شما از ایستادن آمریکائی ها در کنار خود ، افتخار کرده و تاکید می کنید که آنرا هرگز فراموش نخواهید کرد یعنی چه ؟

کمی اگر فقط این جمله را باز کرده و بشکافیم این می شود که :
آمریکایی های عزیز، اگر شما کمک کنید و ما را به قدرت در ایران برسانید، همه چیز ایران را در یک سینی طلایی تقدیم شما می کنیم و هرچقدر هم می خواهید بخورید و بچاپید و غارت کنید، همه چیز مال شما ، ایران مال شما، منابع ایران مال شما و… فقط شما ما را به تهران برسانید، مملکت مال شما .

مریم رجوی همچنین گله کرده و به سوز و گداز پرداخته که چرا اربابانش زمانی آنها را در لیست تروریستی قرار دادند، چرا از استقرار پلیس آلبانی در کمپ اشرف 3 حمایت کردند و خلاصه این که چرا آنها را به رسمیت نمی شناسند؟

مریم رجوی که تجربه سالها مزدوری برای اربابانش را دارد می داند که این مطالبات ما به ازائی خواهند داشت ، همانگونه که تا کنون داشته اند. البته که رجوی ها هیچ گاه از هیچ کاری در جهت رسیدن به منافعشان سرباز نزده اند و انواع و اقسام خیانت ها و جنایت ها بر علیه مردم کشورشان را در کارنامه دارند. واقعیت این است که :

سازمان مجاهدین خلق و رجوی ها، تغییر ماهیت داده و استحاله شده اند و آمریکا ارباب مجاهدین است. نوکری برای ارباب البته که هزینه خواهد داشت، این استحاله شدن باید با یک غلط کردم در گذشته ، نیز همراه باشد. چرا که اگر ارباب شما عقل سلیم داشته باشد، مواضع گذشته ی شما را که مثل الان در بند او نبودید، دیده است و مشاهده کرده است. حال بنظر شما و عقل ناقص شما، آیا او باور می کند که شما 180 درجه تغییر ماهیت دادید؟ آیا او فکر نمی کند که اکنون که شما در اشرف 3 و در حصارهای آمریکا ساخته ی او اسیر و دست بسته هستید و احتمالا این اظهار نوکرم، چاکرم ها ، بخاطر دست بستگی شما است ؟! فردا که اگر و اگر توسط او (آمریکا) به قدرت رسیدید ، خواهید گفت : نه ماستی و نه دوغی، شما چه کاره هستید؟ ما خودمان با تکیه به انقلاب ایدئولوژیک درونی ما که مسعود رجوی می گفت از حمایت 100 ابرقدرت هم بالاتر است ، به قدرت رسیده ایم!

یک سئوال اساسی دیگر :
در این معادله ی قدرت چیده شده ، که قرار است آمریکا شما را به قدرت برساند ( که اگر بتواند ) ، شما هم گفتید که این لطف ها را هرگز فراموش نخواهید کرد، مردم ایران و خلق قهرمان ، کجای این معادله شما و میز چیده شده توسط شما ، قرار دارند؟
رهبران ابله سازمان ، آیا واقعا نمی فهمند که در معادلات منطقه ای و جهانی ، محلی از اعراب ندارند و کسی به عوعوی این سگ وفادار ، وقعی نمی نهد.

محمدرضا مبین