امروز که چهارسال از ناآرامی های آبان 1398 می‌گذرد، هنوز در خیابان‌های شهرهای ایران بقایای ساختمان های سوخته به چشم می‌خورد. دیدن بقایای بانک‌های مخروبه که دیگر هرگز گشوده نشدند در خیابان‌های اصلی شهرها برای شهروندان عادی شده است. اینها بازمانده‌های تخریب اموال عمومی است که امروز رسانه‌های مجاهدین خلق با عنوان “تجارب قیام آبان” و “دستاوردهای قیام آفرینان” از آن یاد می‌کنند.
در سالگرد اعتراضات آبان ماه که مجاهدین خلق بر حسب عادت بر موج اعتراضات مردمی سوار شدند و نام آن را قیام نهادند، رسانه‌های مجاهدین خلق آشکارا به نقش خود در خشونت ورزی‌ها، آتش افروزی‌ها و تخریب اموال عمومی اعتراف می‌کنند. این گروه برای اجرای این حجم از تخریب –یا کسب تجربه و دستاورد– در سطح کشور نیاز به نیرو داشت. این در حالی است که بر اساس آمارها و گزارشات مستند و معتبر بین المللی، فرقه رجوی در میان مردم ایران از عدم مقبولیت رنج می‌برد.
بنابراین برای کسب “تجربه” آتش سوزی و “دستاورد” تخریب اموال عمومی، سران مجاهدین خلق نیازمند گسیل داشتن کارگران مزرعه اینترنتی خود برای نیروگرفتن از میان گروه‌های جوانان و نوجوانان ناآگاه و همچنین اراذل و اوباش و تهیدستان بودند. افرادی که بتوان از ناآگاهی آنها سواستفاده کرد یا در ازای پرداخت مبلغی ناچیز آنها را به انجام هر نوع رفتار خشونت آمیزی وادار کرد– چنان که بسیاری از دستگیرشدگان اعتراف کردند.
رسانه‌های تبلیغاتی مجاهدین خلق کماکان ادعا می‌کنند که در سالگرد ناآرامی‌های آبان ماه، در 150 عملیاتی که در سراسر کشور انجام داده‌اند به کسب تجربه و دستاورد ادامه داده‌اند. این فرقه مخرب که اعضای درون آن نیز در قرارگاه اشرف 3 در آلبانی از نقض حقوق بشر و خشونت فرقه‌ای در امان نیستند، مدعی است که جایگزین دمکراتیک حکومت ایران است و نمونه رفتارهای دمکراتیک خود را هر روز در رسانه‌هایش منتشر می‌کند: آتش زدن اموال و ساختمان‌ها در ادامه چند دهه ترور، قتل، بمب‌گذاری و حمله مسلحانه بخش لاینفک از ذات خشونت طلب کیش شخصیتی مسعود رجوی است.
همسر سوم او، مریم رجوی، می‌تواند تا پایان عمر به ریاست جمهوری مادام العمر –شاخص دیگری از دمکراسی فرقه رجوی—ادامه دهد، از دمکراسی خواهی و آزادی مردم ایران سخن براند و به انتشار تصاویر متناقض از رسانه‌هایش ادامه دهد. اعضایش را از ارتباط با دنیا محروم کند و خانواده‌هایشان را در حسرت یک لحظه دیدار بگذارد اما او هرگز نمی‌تواند حقیقت را پنهان کند. حتی اگر روزی پیش از آنکه در برابر دادگاهی عادل و بین المللی پاسخ گوی اعمال خود و شوهرش باشد، دار فانی را وداع بگوید، حقیقت پلید مجاهدین خلق از روز روشن‌تر است.
مزدا پارسی