حضور پدر و پدر بزرگ عزیزمان مصیب رشیدی سلام
بابا جان من دخترت و نوه هایت سالهاست که به امید آن هستیم تا روزی تو را در دیار و شهر خودمان در میان اعضای خانواده ببینیم و در کنارت زندگی کنیم و حس داشتن پدر و پدربزرگ را تجربه کنیم و لذت ببریم.
پدرجان ما از طریق هر کس که تو را می شناخت جویای احوال و وضعیتت شدیم. ما می دانیم که تو اهل تشکیلات سیاسی نبوده و نیستی و مدام در فشار و تنگناهای فرقه ای بوده ای. پس چرا نمی آیی؟
برای ما یک آرزو شده است که یک روز تو را در آزادی و در کنار خود ببینیم. چندی پیش نامه ای از طرف نوه خردسالت برایت ارسال کردیم شاید آنرا دیده باشی و به خاطر دل آن طفل هم که شده تکانی بخوری و رگ غیرت کردی ات تلنگری بخورد و ما را انتخاب کنی و برگردی.
به امید آن روز
از طرف دختر و نوه هایت
