هم صدایی با امریکا به عنوان یک اشغال گر برای فرقه ی رجوی که نیاز مبرم به یک پناهگاه دارد آن هم در این شرایط بی پناهی یک امر معمول و طبیعی است. امریکا که بی کفایتی خود را در برقراری امنیت در عراق نشان داده و نه تنها برای سردمداران آن کشور بلکه برای همگان هم این موضوع ثابت گردیده به دنبال آن است که با تضعیف دولت مردمی نوری المالکی و میدان دادن به افرادی که مطابق خواست آن ها عمل کنند، این بی لیاقتی را به دیگری نسبت دهد و فرقه ی رجوی هم که ادعا دارد در امور عراق دخالتی نمی کند مدام بر این فرضیه که باید نوری المالکی کنار گذاشته شود تا امنیت در عراق برقرار گردد پا فشاری می نماید تا شاید از این رهگذر دل غربی ها را به دست آورده و خروج خود را که خواسته ی ملت و دولت عراق است به تعویق اندازد.
فرقه برای رسیدن به مقصود خویش گاهی در یک روز تمام عناوین سایت های خبری اش را به موضوع برکناری نوری المالکی اختصاص می دهد.
موضع گیری فرقه علیه نوری المالکی علاوه بر این که دخالت بی مورد یک گروه تروریستی در امور عراق قلمداد می شود نشان از واکنش کینه توزانه ایست به افشای پرونده ی کشتار مردم عراق توسط فرقه که موجب تحت تعقیب قرار گرفتن سران آن ها شده است.
مرزبندی به وجود آمده بین فرقه ی رجوی و ملت عراق که با شکایت عده ای از خانواده های قربانیان به اوج رسیده مهر باطله را بر ادعای حمایت مردم عراق از فرقه زده و بدین ترتیب فرقه دور از خلق و منافع خلق به فکر انتقام گیری بیش تر افتاده!! بنابراین با کوباندن نوری المالکی که مورد حمایت شدید مردم عراق است، سعی می کنند با یک تیر دو نشان بزنند. بدین معنا که از یک طرف نظر امریکا را به عنوان اشغال گری که مردم خواهان خروج او هستند به سمت خود جلب نماید و از طرف دیگر آخرین اقدامات خود علیه مردم عراق را هم انجام دهند و از آن ها به خاطر مخالفت هایشان انتقام بگیرند!
تیتر کردن بریده های روزنامه الزمان و موضع مریم رجوی به عنوان یک تروریست تحت پیگرد یک دست و پا زدن بیهوده است که فرقه برای گریز از تصمیم دولت و ملت عراق انجام می دهد!
اما خانم رجوی که سخن از کردستان ایران و عراق به میان آوردند لابد فراموش کردند که چه نقش جنایتکارانه ای در هر دو قسمت داشتند و از مهم ترین اتهامات ثابت شده ی آن ها کشتار اکراد عراقی است که با کمک و همراهی فرقه توسط صدام معدوم صورت گرفته و فرقه در مقابل مستنداتی قرار گرفته که نمی تواند انکار کند و نه ادعای دفاع از کردها از وی پذیرفته است. بنابراین هم صدایی با غرب را به پای دفاع از هیچ قوم و گروهی نگذارند که این دل سوزی کردن ها یک حقه قدیمی و از دور خارج شده است. علاوه بر این که دولت و مردم عراق اجازه نخواهند داد آن ها در امور داخلی شان دخالت نموده و از یکی دفاع کرده و به تضعیف دیگری بپردازند.
