ابوالفضل یحیایی جداشده از فرقه رجوی مانند سایر جداشدگان بخش مهمی از عمر خود را با تحمل رنج و مشقت و شکنجه های روحی و جسمی در داخل تشکیلات رجوی تلف کرد. اما نهایتا با شهامت و شجاعت تمام علیه دیکتاتوری حاکم بر تشکیلات مجاهدین قیام کرد و با فرار جانانه به ایران، این وطن همیشه پایدار بازگشت و قدم به زندگی و دنیای واقعی نهاد.
آقای یحیایی در شروع بازگشت با پایبندی به اخلاق و مرام و جوانمردی برای رهایی دوستان اسیرش و کمک به خانواده های آنان، همچنین افشای جرم و جنایات رجوی و سازمان ضد ایرانی او سالها در انجمن نجات استان سمنان فعالیت نمود.
ابوالفضل دقیقا برخلاف نیات شوم و تفکرات ضد انسانی رجوی مبنی بر انهدام و نابودی خانواده، بسیار عاطفی و پایبند به خانواده بود و بعد از ازدواج زندگی سالم ، آرام و موفقی را شروع کرد.
سالها برای فرزند تلاش نمود و با توکل برخدا و بکارگیری تمام امکانات علمی و پزشکی موجود در ایران عزیز به رغم تمام قوانین ظالمانه آمریکا و تحریم های فلج کننده و به کوری چشم رجوی به خاطر ضدیت بی حد و حصرش با کانون گرم خانواده، ابوالفضل و همسر با تقوا و ایمان وی مورد لطف و رحمت الهی قرار گرفتند و صاحب گل پسری شدند که اخیرا چشم به دنیا گشود.
به همین بهانه ما دوستان قدیمی ابوالفضل که حقیقتا برای چنین روزی لحظه شماری میکردیم افتخار داشتیم برای دیدن این هدیه خداوندی به منزل ابوالفضل یحیایی رفته و ساعاتی در این خوشحالی وصف ناپذیر با آنها شریک شویم.
با تبریک مجدد به ابوالفضل یحیایی و به امید رهایی همه اسرای در بند اسارت رجوی و نابودی بساط ظلم و خیانت رجوی و تشکیلات مخوف آن.