عباس داوری از سال 1347 وارد سازمان شده و به خاطر تملق‌گویی‌‌های خود از سران آن مدارج ترقی را به‌سرعت طی كرده است. در تفكری كه در آن هدف وسیله را توجیه می‌كند داوری با خوش‌رقصی‌های فراوان آن‌قدر پیش رفت كه به‌عنوان نماینده تام‌الاختیار در معاملات وطن‌فروشانه و خیانت‌های آشكار سازمان در كنار رژیم بعث قرار می‌گرفت.
عباس داوری با نام مستعار رحمان، به سال 1322 در تبریز متولد و از 12 سالگی به کارگری در همان شهر مشغول شد. در سال 45، به‌عنوان نماینده کارگران خیاط تبریز از طرف این صنف انتخاب شد تا از حقوق آنان دفاع کند لیکن پس از مدتی زیر فشارهای ساواک مجبور به استعفا شد. سال 46 وارد انستیتو راه‌آهن در تهران شد تا پس از طی دوره دو‌ساله فنی در راه‌آهن استخدام شود. در همین ایام بود که او ضمن تماس‌هایی که با بعضی از اعضای سازمان داشت با مواضع و نظرگاه‌های مجاهدین آشنا شد و به‌شد‌ت به آن گرایش یافت. در سال 47 به عضویت سازمان در‌آمد و به سرعت مراحل رشد تشکیلاتی را طی کرد. او سپس مسوولیت‌هایی را در سازمان بر عهده گرفت. عباس داوری در این سال‌ها زیر نظر محمود عسگرزاده، با مفاهیم مبارزاتی، ضد‌استعماری و ایدئولوژیکی آشنا شد. او متقابلاً دیدگاه‌های مجاهدین را به افراد و واحدهای تحت مسوولیتش آموزش می‌داد. در سال 48 به استخدام راه‌آهن در‌آمد و به‌عنوان راننده لوکوموتیو و تکنسین راه‌آهن مشغول به کار شد. در این زمان او مدتی تحت مسوولیت علی میهن‌دوست و نیز در ارتباط با محمد حنیف‌نژاد قرار داشت. به دنبال واقعه شهریور 50، عباس داوری در 11 شهریور توسط ساواک دستگیر، محاکمه و به 5 سال زندان محکوم شد. در زندان با سعید محسن هم‌سلول بود و با وی در یک دادگاه نظامی محاکمه شد. سال 51 به زندان شیراز تبعید و در شهریور 54 مجدداً به كمیته انتقال یافت.
در سال 56، بلافاصله پس از آزادی، به سازمان مجاهدین پیوست. در آن مرحله، نقش او در بازسازی تشكیلات و انتقال تجارب و دستاوردهای ایدئولوژیك تشكیلاتی داخل زندان به كادرهای بیرون بسیار مهم و حیاتی بود. او در كنار سایر اعضای مركزیت سازمان، بارها به تجدید حیات سازمان پرداخت.
وی در حال حاضر مسئولیت کمیسیون کار شورای پوشالی مجاهدین را به عهده دارد و یکی از سران شکنجه و ارعاب در اردوگاه اشرف است عباس داوری نیروهای جداشده از فرقه را پس از شکنجه و فشار، بنا به دستور سازمان، به سرویس‌های مخوف اطلاعاتی عراق تحویل می‌داده است. او در بین اعضای سازمان، معروف به دلقکِ رجوی است و چون چاپلوس و تملّق‌گوی شخصِ مسعود رجوی است مورد اعتماد وی نیز هست و اکثر سرکوب‌ها در سازمان توسط وی اعمال میشود.
در دوران شکنجه‌های طاقت‌فرسا که از سال 1373 علیه اعضای جداشده به عمل می‌آمده داوری از سران و مهره‌های فرقه رجوی بوده است. داوری از مسوولان و برگزارکنندگان نشست‌های سیاسی در بین اعضای سازمان بوده و در این نشست‌ها با نیرنگ و فریب، نیروهای فرقه را شست‌و‌شوی مغزی می‌داده است همچنین از برگزارکنندگان تفتیش عقاید قرون وسطایی در فرقه، به نام غسل هفتگی بوده است که در طی آن نیروها و اعضا را با فشار و زور، در جمع وادار به اقرار پنهانی‌ترین و خصوصی‌ترین نکات درونی و عقاید شخصی‌شان می‌کردند. این نوع شکنجه از نادرترین و منحصربه‌فردترین شیوه‌های شکنجه و تفتیش عقاید قرون وسطایی است که در حال حاضر در قرن 21 در اردوگاه اشرف به دست دیگر سران فرقه نیز اجرا میشود. عباس داوری نخستین مسوول رابطه فرقه با سرویس‌های اطلاعاتی عراق (مخابرات و…) است و هماهنگی و تحویل نیروها و اعضای جداشده از فرقه را به زندان مخوف ابوغریب به عهده داشته است.
عباس داوری متهم ردیف سیزدهم دادگاه رسیدگی به پرونده گروه تروریستی مجاهدین خلق است. به دلیل جنایت‌های ارتکابی از سوی نامبرده در قالب همکاری با رژیم بعث و همچنین به اتهام آدم ربایی در تاریخ ۲۰۰۸/۰۱/۲۲ میلادی، حکم جلب وی، مژگان پارسایی و صدیقه حسینی، توسط قاضی دادگاه جنایی بغداد صادر شده است.
او همچنبن تحت تعقیب اینترپل بوده و دارای اعلان قرمز به شماره ۲۰۰۲-۴۹۴/۶-A است.