برگزاری دادگاه در ایران و سوز و گذار سازمان مجاهدین خلق

چند سال قبل اولین دادگاه که بر علیه سازمان مجاهدین برگزار گردید که شکایت جدا شده ها از سازمان مجاهدین خلق بود. بعد از برگزاری آن دادگاه رجوی از افشاگری جدا شده ها احساس خطر کرد و سریعا پیامی مبنی بر تهی بودن ادعای جدا شدگان داد و آنان را تهدید کرد. سئوال آن موقع این بود اگر این دادگاه مهم نبود چرا شما هول شده و بر علیه جدا شدگان موضع گرفته و آنان را تهدید نمودید؟ اما متاسفانه از آنجایی که هیچ وقت رجوی ها پاسخگو نیستند در این مورد با برگزاری چند شو تلویزیونی سعی نمودند به نیروهای خود در درون اشرف 3 روحیه بدهند.

آن دادگاه شروع یک داستان بود .حال بعد از گذشت زمانی مسئله محاکمه سران جنایتکار سازمان مجاهدین خلق بگوش رسید مبنی بر اینکه تعداد 104 نفر از عوامل جنایت کار سازمان مجاهدین باید محاکمه شوند و به لحاظ حقوقی این کار باید انجام گیرد تا بتوانند در حقوق و مجامع بین المللی برای پیگیری استرداد آنان اقدامی صورت گیرد.

با شروع دادگاه سران فرقه با دادن پیام مبنی بر اینکه ما خواهان دادگاه بین المللی هستیم و اینکه خودم ( رجوی ) در دادگاه حضور می یابم سعی کردند سوز و گداز خود را نشان دهند. البته این فیگور رجوی مبنی بر حضور در دادگاه بین المللی چیزی جز فریبکاری نبود و اگر جرات می داشت خودش را نشان می داد .

در این راستا سران سازمان از ترس استرداد و محاکمه در ایران دست به دامن لابی های آمریکایی شده تا بتوانند با تاسیس گروه پارلمانی دو حزبی و دفاع از حقوق و حفاظت از اشرف 3، جلوی استرداد را بگیرند. لابی های غربی سازمان مجاهدین خلق این دلخوشی را به سران سازمان دادند که همیشه در کنارشان خواهند ماند .

با نگاهی کوتاه به اهداف بیانیه گروه پارلمانی در خواهیم یافت که تمام درد رجوی ها از علت و تاسیس گروه پارلمانی دو حزبی برای مقابله با حکم دادگاه در ایران است. آنان ابتدا از تشریک مساعی با دولت آمریکا برای تعامل با متحدان اروپایی به ویژه در بالکان حرف می زنند. آنان خوب می دانند که غرب با ایران مشکل دارد و این اروپا است که شاید در زمینه تحویل سران سازمان با ایران همکاری کند. در این مسئله ورود کرده و می خواهند جلوی این را بگیرند. البته باید اذعان داشت که غرب هم بر سر منافع خود حاضر است همه چیز را بدهد حتی سران سازمان مجاهدین و برایشان رجوی و گروه شان اصلا مهم نیست .

در محور بعدی سعی می کنند از آمریکا بخواهند که برای کمک به آلبانی به منظور اطمینان از حفاظت ساکنان اشرف و برخورداری از تمامی حقوق مندرج در اعلامیه جهانی حقوق بشر همکاری کند.

این محور خود جای بحث دارد چرا سازمان به این مسئله اشاره می کند آنان که تا سی خرداد امسال دست شان در آلبانی باز بود و هر جور می خواستند تنظیم می کردند و هر بلایی می خواستند سر جدا شده ها می آوردند. چرا اکنون به یاد آمریکا افتاده و از آنان می خواهند که دولت آلبانی حقوق بشر را رعایت کند و به آنان اطمینان بدهد. مگر قبل از آن دولت آلبانی حقوق بشر را نقض می کرد که اکنون سران سازمان مدعی رعایت آن از طرف حکومت می باشند ؟

دولت آلبانی با توجه به شناختی که از فعالیت های سازمان مجاهدین خلق پیدا کرد در سی خرداد امسال به اشرف 3 رفت و مدارک زیادی بدست آورد و حتی نیروهای سازمان با پلیس آن کشور درگیر شدند. چون پلیس دریافته بود کارهای سازمان در آلبانی غیر قانونی است و حتی بر علیه دولت آلبانی است. به همین خاطر دیگر کسی برای حرفهای سران فرقه در آلبانی تره هم خرد نمی کند.
یکی از محورهایی که با برگزاری دادگاه در ایران باعث ترس سران مجاهدین خلق شده و در بیانیه گروه پارلمانی هم نمود داشته این بود که مبادا روزی مخالفان ایرانی (رجوی) تحت تعقیب قرار بگیرند چه در داخل کشور و چه در خارج از کشور.

آنها تلاش می کنند که صدای اشرف 3 را تقویت کرده و اطمینان حاصل کنند که دیدگاههای آن توسط جامعه بین المللی شنیده می شود. و استفاده از اینترپل برای تعقیب مخالفان منتفی گردد.

این محور اصلی بیانیه گروه پارلمانی است که معلوم است توسط سازمان مجاهدین خلق تنظیم شده و نشان از درد رجوی از برگزاری دادگاه در ایران است. او حسابی ترسیده است چون می داند بر اساس قرار داد امنیتی بین ایران و فرانسه هر کشور می تواند عوامل مخرب و امنیتی را بین دو کشور تبادل کند. اکنون به این فکر افتادند که برگزاری دادگاه که رسمی می باشد می تواند دست اینترپل را باز نموده و بر اساس قرار داد امنیتی ایران با فرانسه مریم قجر و سایر سران جنایت سازمان در فرانسه را به ایران استرداد نمایند و آوردن کلماتی مانند پناهندگان سیاسی و حمایت از جنبش دموکراتیک و جامعه ایرانیان در آمریکا بهانه است و سرپوش ترس رجوی ها از استرداد می باشد .

برگزاری دادگاه برای محاکمه 104 تن از عوامل جنایت کار سازمان به خوبی برای همه روشن کرد رجوی ها هر چند روز یک بار با آوردن عوامل بی سواد خود به تلویزیون و تحلیل های کشکی که هیچ ارزش پاسخگویی ندارد سعی دارند مهم بودن برگزاری دادگاه در ایران را کمرنگ کنند تا شاید با این حربه به نیروهای وارفته خود انگیزه ماندن در تشکیلات بدهند.

در ادامه بیانیه اهداف دیگری را نیز عنوان می دارند که جای تامل دارد. ابتدا بنا بر ماهیت سازمان مجاهدین باز لگدی به انجمن نجات زده تا دشمنی خود را نشان دهد و از دولت آلبانی می خواهد که با گروه پارلمانی همکاری داشته باشد. رجوی یک بار هم در مورد دادگاه جدا شدگان ماهیت ضد بشری خود را نشان داد و اکنون نیز بعنوان یک محور در بیانیه پارلمانی دو حزبی آمریکا هم قید نموده تا عمق کینه حیوانی خود را نسبت به جدا شدگان نشان دهد .

یکی از محورهایی که بسیار مسخره و خنده دار است و اصلا به رجوی ها نمی خورد موضوع دعوت مخالفان در اشرف 3 برای سخنرانی در جلسات علنی به صورت آنلاین می باشد . مسئله ای که سالها برای رسانه ها و شخصیت ها و منتقدین وجود داشته این است که چرا سر هیچ موضوعی سران سازمان پاسخگو نیستند و حاضر نمی شوند در رسانه ها مورد پرسش قرار بگیرند . آیا تاکنون رجوی حاضر به پاسخگویی به خاطر جنایاتی که انجام داده شده است؟ که اکنون از مخالفان دعوت می شود در اشرف 3 حضور یابند ؟ این محور هم مانند بقیه محورهای بیانیه بیشتر مصرف بیرونی دارد تا از این طریق لابی های غربی خود را فریب دهند. شما حتی تحمل انتقاد اعضای درونی خود را ندارید و اگر کسی حرفی بزند به شدیدترین وجه مورد حمله قرار می گیرد. شما اکنون در آلبانی تحمل حضور چند جدا شده را ندارید بعد دم از حضور مخالفان می زنید ؟

همه این بالا و پائین پریدن رجوی ها به خاطر برگزاری دادگاه در ایران می باشد. چون او می داند که پایان دادگاه و حکم آن چه عواقبی می تواند برای سران جنایت کار سازمان داشته باشد و به همین خاطر هر روز و با هر بهانه سعی می کنند با علم کردن برگزاری دادگاه بین المللی و با شعار نویسی کانون های خرگوشی در نهایت به نیروهای روحیه باخته خود بگویند که خبری نیست شما نترسید.
به واقع باید به برگزار کنندگان این دادگاه آفرین گفت. از واکنش های رجوی ها و عوامل آن می توان دریافت که تیر درست به هدف خورده است و جالب اینکه پیامی هم از جانب خانواده ها داشتیم مبنی بر اینکه از برگزاری دادگاه حمایت کردند و تاکید کردند که ای کاش این دادگاه چند سال زودتر برگزار می شد. این حمایت نشان از اوج درماندگی سازمان است و آشکار می کند که ماهیت تروریستی سران سازمان برای خانواده های اعضا هم روشن شده است. حال هر چقدر رجوی می خواهد دم از دادگاه بین المللی بزند. پرونده شما اینقدر در مورد جنایت و ترور و طن فروشی قطور می باشد که نیازی به دادگاه بین المللی نیست .

هادی شبانی