سیمای به اصطلاح آزادی دستگاه رسانه ای سازمان تروریستی مجاهدین خلق این روزها به مناسبت روز زن و مادر اقدام به پخش برنامه های ویژه به این مناسبت نموده است. در یکی از این برنامه ها مجری سیما در ارتباط تصویری با یکی از مهمانان برنامه که خودش را مدافع حقوق زنان معرفی کرد گفتگو نمود. در این گفتگوی کوتاه، مهمان مجازی برنامه از حقوق زنان در جهان مطالبی را عنوان کرد. مجری برنامه پس از قطع ارتباط با مهمان برنامه، وقیحانه از نقض حقوق زنان در ایران اراجیفی را نشخوار کرد . که جا دارد نکاتی را از مناسبات زن ستیز فرقه رجوی عنوان نمایم.
زنان در سازمان رجوی از حق و لذت مادر بودن، همسر بودن، پوشیدن لباس های رنگی و متنوع و آراستن خود محروم و بی بهره هستند. به عبارتی زن که خالق انسانی دیگر در بدن خود است و سرشار از مهر و محبت مادری است در سازمانی که سمبل ممنوعیت ها می باشد اسیر است. ازدواج ممنوع، بچه دارشدن ممنوع، ارتباط با خانواده ممنوع، خلوت کردن با خود و تنها بودن ممنوع، داشتن احساس و عواطف ممنوع، دوچرخه سواری ممنوع، تلویزیون دیدن ممنوع!
جایگاه زن در فرقه رجوی به مانند یک سکه است که یک روی آن در قرارگاه مجاهدین است با ایدئولوژی و عملیات جاری و غسل هفتگی و … روی دیگر آن در اروپا و غرب است و به ناچار برای اثبات استحاله خود از کثیف ترین مناسبات حاکم بر زنان در بنگاه ها و کلوپ های شبانه تحت عنوان آزادی ، حمایت و دفاع می کند. زن در قرارگاه میشود نماد و تبلور زنان انقلاب کرده و زن اروپایی می شود دست آویزی برای پیشبرد راه حل دموکراتیک . این تعارض محصول نگاه متناقض و ابزاری به زن است و رسوبات همان سیطره ارتجاعی و تاریخی که کماکان به زن از منظر یک موجود ابزاری و جنسی و فارغ از محتوای هستی شناسانه نگاه می کند.
سرکرده فرقه رجوی بر خلاف همه شعارهای پر طمطراق نفی جنسیت و برابری حقوق زن و مرد فرامین تشکیلاتی ناشایست در مغایرت با سنت هستی که بقا و تولید مثل نوعیت انسان است اعمال نموده:
1- عقیم سازی اجباری زنان و دختران طی عمل جراحی و در نتیجه ناباروری و محرومیت از حس مادری
2- منع ازدواج و محرومیت از تشکیل خانواده
3- طلاق اجباری از همسر
4- جدایی مادر از فرزندانش
5- مقوله عشق و وابستگی عاطفی بین زوج ها را گناه کبیره اعلام نموده
6- زنان و دختران را شیطان و عفریته خطاب می کند
7- زنان به طور مشخص از دسترسی به هرگونه رسانه و وسایل ارتباط جمعی محروم هستند .
انقلاب به اصطاح ایدئولوژیک فرقه رجوی که با محور قرار دادن نقش زنان در مناسبات تشکیلاتی پیش میرود در محتوا و ماهیت خود شکلی نوین از برده داری زنان است. بازخوانی موقعیت زنان در فرقه رجوی از حوصله این مقاله خارج است. در این اندک مجال تنها توانستم به فهرست و ستم هایی که فرقه رجوی در طول چهار دهه بر زنان روا داشته بسنده کنم . براستی جهان خبردار نشد بر سر زنان اسیر در فرقه چه گذشت و میگذرد.
ناصر رضایی
