با وجود کارنامه سیاه رجوی از ترور و کشتار و خونریزی و خشونت بی حد و حصر ، کمپین دفن کردن تاریخ خون‌ریزی‌های سازمان مجاهدین خلق به یمن هزینه های هنگفت و لابی گری مجاهدین خلق توانست نام این گروه را از فهرست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا خارج کنند.
این شاید یک پیروزی برای سازمان محسوب می شد ولی چیزی که در پس این جریان وجود داشت صحبت های رجوی و شاخ و شانه هایی بود که کشید و طبق معمول برعکسش اتفاق افتاد. او عنوان کرد مجاهدین خلق کسانی نیستند که ذره ای از حقوق مردم عقب نشینی کنند و یا در جای دیگری اظهار کرد ما از روز اول گفتیم وقتی اشرف بایستد تمام دنیا خواهد ایستاد و ایستادگی اشرف جهانی را به ایستادگی وا داشت!
اما در پس این شعارهای توخالی در مورد اشرف و ماندن در آنجا شاهد بودیم وقتی پای خانواده ها به اشرف باز شد، ایستادگی شان این واقعیت را نشان داد که رجوی توان مقابله با خانواده ها را ندارد و در نهایت با به کشتن دادن تعدادی از اعضای سازمان در 15 شهریور 92 مجبور شد با خفت و خواری اشرف را بگذارد و به لیبرتی و بعد به آلبانی بگریزد تا از مقاومت و ایستادگی خانواده ها در امان بماند.
البته شعار ماندن در اشرف بیشتر مصرف داخلی داشت تا بتواند نیروهای تا فرق سر در تناقض را در اشرف نگهدارد و از آنان برای حیات ننگین سیاسی خود استفاده نماید.
باید به رجوی گفت شعارهای شما را فراموش نکردیم و شاهد هستیم که چگونه در اشرف ایستادگی کردید و نشان دادید که وقتی واقعیت های درون تشکیلات تان افشا شد مانند آفتاب تموز یخهای انجماد تشکیلات تان را آب کرد. حال هر چقدر به تکرار شعارهای توخالی بپردازید، در اصل قضیه تفاوتی ندارد. شما کیلومترها از مرزهای ایران دور افتاده اید. نیروهایتان دیگر سن و سالی ازشان گذشته و توانی برای مبازره ندارند. حنایتان دیگر برای نیروها هم رنگ ندارد و حتی با صد مدل نشست و مغزشویی هم نمی توانید افراد ناراضی را بیش از این نگهدارید. شما چه در لیست تروریستی باشید و چه نباشید فرقی ندارد. مهم حافظه تاریخی ملت ایران است که تک تک جنایات شما علیه غیرنظامیان را تا همیشه به خاطر دارد. هیچ گروه مخالف جمهوری اسلامی همانند شما منفور مردم و حتی دیگر گروه های مخالف نیست.
شما تنها کاری که به غایت در طول حیات فرقه تان به خوبی انجام داده اید خیانت و مزدوری بر علیه مردم ایران و وطن بوده است.
هادی شبانی