یکی از مواردی که سازمان مجاهدین خلق در ان تبحر نسبتاً خوبی دارد، بحث تبلیغات است. البته تبلیغاتی که پایه و اساسش دروغ است، همانطور که پایه و اساس شعارهای پوشالی سازمان نیرنگ و فریب است.
به این منظور یکی از فعالیت هایی که به طور مداوم از سوی فرقه صورت می گیرد، تجمعات کذایی در کشورهای مختلف و به بهانه های مختلف است. معضلی که سازمان در برگزاری نشست ها و تجمعات همیشه با آن روبرو بوده است، معضل شرکت کننده و حامی است. سازمانی که خود را به دروغ نماینده مردم ایران معرفی می کند اما در عمل از هیچ گونه حمایت مردمی برخوردار نیست. و این مهم را همه به خوبی دریافته اند و در اسناد بسیاری حتی از تحلیل گران خارجی بارها آمده است و به ان اشاره شده است. خب حالا این گروه ورشکسته و بدون پایگاه مردمی چه می کند؟
حامی و سخنران را که با پول استخدام می کند. مدعوین و شرکت کنندگان را هم همینطور. اما باز هم این ترفند به تنهایی کفاف نمی دهد در نتیجه راهبرد دیگری را هم در کنار اجاره شرکت کنندگان ، به کار می بندد آن هم همزمانی تجمعات خود با اپوزیسیون های سایر کشورهاست!
فرقه رجوی سابقه طولانی در برگزاری تجمعات و راهپیماییها در خارج از کشور، بهویژه در اروپا و ایالات متحده دارد. با این حال، این فرقه به دلیل ماهیت ایدئولوژیک و سابقه فعالیتهای خشونتآمیز، بهطور سنتی از پایگاه مردمی محدودی برخوردار بوده است.
یکی از راهبردهایی که فرقه رجوی برای جبران این کمبود از آن استفاده میکند، هماهنگی و همزمانی تجمعات خود با اپوزیسیون سایر کشورها است. این کار به چند دلیل انجام میشود:
1. افزایش تعداد شرکتکنندگان:
با حضور همزمان اپوزیسیون دیگر کشورها، جمعیت حاضر در تجمعات فرقه رجوی بیشتر به نظر میرسد. این مسئله میتواند به جلب توجه بیشتر رسانهها و افکار عمومی به فرقه رجوی کمک کند.
2. مشروعیتبخشی:
حضور اعضای اپوزیسیون سایر کشورها در تجمعات فرقه رجوی میتواند به نوعی مشروعیتبخشی به این فرقه منجر شود. این مسئله به ویژه برای جذب افراد جدید و متقاعد کردن آنها به پیوستن به فرقه رجوی اهمیت دارد.
نمونههایی از هماهنگی تجمعات:
در سال 2018، فرقه رجوی تجمعی را در پاریس برگزار کردند که در آن اعضای اپوزیسیون های سوریه و یمن نیز حضور داشتند.
در سال 2020، فرقه رجوی تجمعی را در واشنگتن دیسی برگزار کردند که در آن اعضای اپوزیسیون ونزوئلا و بلاروس نیز حضور داشتند.
به هر ترتیب این استراتژی مضحک و نخ نمای فرقه که ناشی از ذات فریب کارانه و ناصداقی رجوی است از آن جهت استفاده می شود که فروریختگی تشکیلات منزوی او را پوشش دهد.
سالاری