باز هم نوروز از راه رسید و نغمه تکراری “قیام” از دهان مُرده ای به نام مسعود رجوی جاری شد. گویی نه از رسوایی های گذشته درس گرفته و نه از انزوای خود در خاک فرانسه آگاه است.
جایگاه اجتماعی رجوی در ایران کجاست؟
او که سالهاست در خفا زندگی می کند و از ترس جان، جرات نشان دادن خودش را ندارد. او که یاران و هوادارانش را به مسلخ فرستاد و جز ننگ و رسوایی برای فرقه دست پرورده اش چیزی به ارمغان نیاورد. او که با ایدئولوژی پوسیده و منسوخ خود، جز نفرت و خشونت، پیامی برای مردم ایران ندارد.
چه کسی به فراخوان او لبیک خواهد گفت؟
آیا جوانان ایرانی خواهان آزادی و رفاه جنس فرقه رجوی و رهبری رجوی هستند؟ آیا زنان ایرانی که خواهان برابری هستند، به ندای کسی که زنان را به بردگی می کشاند، گوش خواهند داد؟ آیا مردم ایران که از جنگ و خشونت خسته شده اند، به دنبال راه انداختن آتش فتنه توسط رجوی هستند؟
خاموشی، تنها پاسخ به فراخوان پوچ رجوی است.
مردم ایران به خوبی می دانند که رجوی و فرقه اش جز به دنبال قدرت و منافع خود نیستند. آنها فریب وعده های دروغین و پوچ را نخواهند خورد و با هوشیاری، در برابر این توطئه خواهند ایستاد.
به رجوی و امثال او باید گفت :زمان شما به سر رسیده است. مردم ایران فریب شما را نخواهند خورد. ایران خواهان صلح و آرامش است، نه جنگ و خشونت.
نوروز 1403، نوروزِ ایرانیِ آزاد و سربلند خواهد بود، بی هیچ قاتلی و فراخوانی برای خونریزی.
سالاری
