فعالیت های رسانه ای انجمن نجات آلبانی در سال جدید

انعکاس در نیوز 24:

در روز دوشنبه 1 آوریل 2024 (13 فروردین 1403)، ساعت سه بعداز ظهر یک اکیپ گزارشگر و فیلمبردار از شبکه تلویزیونی News24 آلبانی همراه با آلدو سولولاری در ویلای نجات در تیرانا حاضر گردیده و اقدام به تهیه گزارش و فیلم نمودند.

موضوع اصلی گزارش، تفاوت نوروز در انجمن نجات آلبانی با سازمان مجاهدین خلق بود. خلیل انصاریان، اریسا ادریسی، سرفراز رحیمی، و محمدرضا صدیق در این برنامه صحبت کردند و به شرح تفاوت دیدگاه سران سازمان مجاهدین خلق در خصوص ارتباط با خانواده و دوستان و آشنایان، که مفهوم اصلی نوروز و سال نوی ایرانی است، پرداخته و اشاره نمودند که اعضای داخل اردوگاه مانز از این نعمت، یعنی ارتباط با خانواده و دوستان و آشنایان در نوروز، محروم هستند چرا که سران فرقه رجوی برای حفظ کنترل و تسلط فکری خود بر اعضا و اسیر نگاه داشتن ذهنی آنان، ارتباط با خانواده را خطرناک تلقی کرده و ممنوع نموده اند.

اریسا ادریسی (رحیمی) ابتدا سفره هفت سین را شرح داد و این که انجمن نجات در آلبانی یک خانواده بزرگ ایجاد کرده تا بتواند امیدی برای اعضای گرفتار در سازمان مجاهدین خلق و خانواده های اعضا باشد. او توضیح داد که انجمن نجات آلبانی از جانب خانواده های ایرانی حمایت می شود که عزیزانشان در اسارت فرقه رجوی هستند. اریسا ادریسی گفت انشاالله تا عید ۱۴۰۴ همه خانواده های چشم انتظار بتوانند با بستگان خود ارتباط و دیدار داشته باشند.

در این برنامه اریسا ادریسی مراسم نوروز در انجمن نجات آلبانی را توضیح داد. او گفت: “انجمن ما هر سال این برنامه را جشن می ‌گیرد. انجمن ما به آیین های سنتی و فرهنگی ایرانیان احترام می ‌گذارد. انجمن ما چهارشنبه سوری و سیزده بدر را هم جشن می گیرد. انجمن ما در روز اول عید در اشکودر به عنوان پایتخت سنتی شمال آلبانی جشن را ادامه داد.”

در این برنامه خلیل انصاریان هم در خصوص سفره هفت سین صحبت کرد و سپس فلسفه نوروز و محدودیت های داخل سازمان مجاهدین خلق را توضیح داد. سپس سرفراز رحیمی سخن گفت و از تفاوت مراسم نوروز در انجمن نجات آلبانی با سازمان مجاهدین خلق صحبت نمود و از مقامات مسئول در دولت آلبانی و همچنین از شخص نخست وزیر محترم عالیجناب ادی راما خواست تا امکان ارتباط اعضای گرفتار در داخل اردوگاه مانز با خانواده هایشان را فراهم نماید. محمدرضا صدیق هم با توجه به ضیق وقت صحبت کوتاهی داشت.

این برنامه در تاریخ جمعه 5 آوریل (17 فروردین) از شبکه سراسری اخبار آلبانی یعنی شبکه نیوز 24 پخش گردید که توجهات بسیاری را به خود جلب نمود. شبکه تلویزیونی نیوز ۲۴ مصاحبه با سرفراز رحیمی را با این صحبت شروع کرد: “سرفراز رحیمی عضو انجمن نجات آلبانی از تفاوت ایام عید در سازمان مجاهدین خلق و انجمن نجات آلبانی می گوید”. سرفراز رحیمی: “من هفت سال است که عید نوروز را در آلبانی جشن می ‌گیرم. من قبلاً در سازمان مجاهدین خلق بودم ولی الان عضو انجمن نجات آلبانی هستم. معنی عید نوروز برای ایرانیان دوست داشتن و عشق به خانواده و آغاز سال نو و سرسبزی است و هر هفت جزء سفره هفت سین معنی عشق و محبت و سر زندگی می دهد. ما وقتی در سازمان مجاهدین خلق بودیم سفره هفت سین داشتیم ولی خانواده در سازمان مجاهدین خلق جایگاهی ندارد. امیدوارم در سال جدید انشاالله همه اعضای سازمان مجاهدین خلق بتوانند با خانواده هایشان ملاقات کنند. من اکنون خانواده خودم را تشکیل داده ام ولی هنوز دلتنگ خانواده‌ ام در ایران هستم. من در اینجا عید نوروز را به همه خانواده‌ های ایرانی تبریک می گویم.”

انعکاس در یورونیوز:

همچنین در روز چهارشنبه 3 آوریل (15 فروردین) آلدو سولولاری، اریسا ادریسی، و سرفراز رحیمی در استودیو شبکه تلویزیونی EuroNews آلبانی حاضر گردیده و در همین رابطه صحبت کردند و از دولت آلبانی خواستند تا به برده داری نوین در خاک خود پایان دهد. این برنامه در همان روز به صورت زنده از این شبکه سراسری خبری پخش گردید.

مجری برنامه شبکه تلویزیونی یورونیوز خود بر نقض حقوق بشر افراد در داخل اردوگاه مانز تأکید نمود. در این برنامه برای اولین بار عکس های خانواده های چشم انتظار با لگوی انجمن نجات نشان داده شد. در این پخش مستقیم، مجری برنامه گفت: “الان برای ایام عید نوروز اینجا جمع شده ایم و می خواهیم خوش باشیم ولی ما (تلویزیون یورونیوز) از تجارب شما نمی ‌گذریم و جا دارد این موارد تلخ را هم تک به تک بررسی کنیم. ما قبلاً هم یک بار در همین میز خبری به موارد مربوط به سازمان مجاهدین خلق پرداخته ایم.”

آلدو سولولاری در این مصاحبه از نقش مهم تلویزیون یورونیوز گفت که باعث گردید دو برادر (بیجار و سرفراز رحیمی) بعد از سالیان بی خبری به هم برسند و اظهار امیدواری کرد که این تلویزیون این کار نیک را ادامه بدهد و تلاش نماید تا خانواده‌های دردمند با عزیزان گرفتارشان در سازمان مجاهدین خلق ارتباط برقرار کنند.

برنامه پخش شده از شبکه یورونیوز بازتاب بسیار خوبی داشت و فیلم های آن به صورت چندین کلیپ با موضوعات متفاوت و عناوین مختلف در یوتیوب منتشر شد. در یکی از این کلیپ ها تیتر زده شده بود که “ایرانی متأسف می گوید: 20 سال به خاطر اشتباهم برای پیوستن به مجاهدین خلق رنج بردم.” اشاره به پیوستن به سازمان مجاهدین خلق به عنوان یک اشتباه، و پخش آن از تلویزیون سراسری یورونیوز آلبانی، تأثیرات خیلی مثبت و بازخورد خوبی داشت.

واکنش شدید اما از موضع ضعف سازمان مجاهدین خلق

انجمن نجات آلبانی خود را در این کشور در برابر سازمان مجاهدین خلق، با همه ریخت و پاش ها و هزینه های گزافی که می کند، مطرح نموده است. الان خیلی از مردم عادی آلبانی انجمن نجات و سرفراز و اریسا و دیگران را می شناسند و بارها و بارها، هر زمان آن ها و یارانشان را هر جا دیده اند، آنان را شناخته و تحسین نموده اند. رییس یک چاپخانه که برای چاپ کتاب به وی مراجعه شده بود همه برنامه های مربوط به انجمن نجات آلبانی را از تلویزیون های مختلف مشاهده کرده بود. یک پروفسور دانشگاه که آشنایی کامل با ایران و سازمان مجاهدین خلق دارد و سابقاً نسبت به مجاهدین خلق سمپاتی داشت حالا طرفدار کامل انجمن نجات شده است. همسایه های ویلای نجات همه مصاحبه های اعضای انجمن را دیده و هر زمان افراد را می بینند به آنان تبریک می گویند.

قرار گرفتن نام انجمن نجات آلبانی در مقابل سازمان مجاهدین خلق و مقایسه و بررسی تفاوت های آنان در این دو برنامه تلویزیونی، که اولین انعکاس ها در دو هفته اول سال جدید هجری شمسی بودند، و اشاره به ممنوعیت ارتباط اعضای گرفتار در اردوگاه بسته و دورافتاده مانز با خانواده هایشان، و طرح خواسته های حقوق بشری خانواده ها از مقامات مسئول در دولت آلبانی، چیزی نیست که سازمان مجاهدین خلق بتواند به راحتی از کنار آن ها عبور کرده و واکنشی نشان ندهد.

هنوز ساعاتی از پخش هر یک از دو مورد برنامه تلویزیونی نگذشته بود که مسئولین شبکه های یورونیوز آلبانی (3 آوریل) و نیوز24 (5 آوریل) به ترتیب مورد تهاجم عناصر سازمان مجاهدین خلق به صورت نامه و در فضای مجازی قرار گرفتند. مسئولین این دو شبکه در ارتباط با آلدو سولولاری مدیر رسانه ای انجمن نجات علت را جویا شدند. توضیح خیلی واضح و قابل فهم بود. سازمان مجاهدین خلق تحمل کمترین حرف مخالف را ندارد چون به شدت ضعیف و شکننده است و رهبران آن به خوبی می دانند که چقدر پایه های تشکیلات سست و لرزان است و با تلنگری فرو می ریزد. آن ها مجبور هستند که در این گونه موارد تمام توان و ظرفیت سایبری و لابیگری خود در داخل و خارج از آلبانی را به میدان بیاورند تا بلکه از ادامه چنین افشاگری هایی جلوگیری کنند.

مشاهدات میدانی در آلبانی به خوبی نشان می دهد که ابتکار عمل رسانه ای در این کشور در اختیار انجمن نجات است و در مقابل، سازمان مجاهدین خلق که هزینه های هنگفتی را بابت انعکاسات رسانه ای متحمل شده است، صرفاً مجبور به نشان دادن واکنش های تدافعی از موضع ضعف می باشد که گویی اپوزیسیون انجمن نجات گردیده است.

انجمن نجات آلبانی، سال 1403 را در رسانه های این کشور قوی آغاز کرد، امید است که امسال، همانطور که آقای آلدو سولولاری مدیر رسانه ای انجمن و همچنین خانم الا ددا مدیر حقوقی انجمن قول دادند، سالی حاوی خبرهای خیلی خوش و شگفتی های بسیار برای خانواده ها باشد.

زمان آن فرارسیده است تا مقامات مسئول در دولت آلبانی، بعد از تجربه 20 ژوئن سال گذشته و پی بردن به ماهیت فرقه ای و قانونگریزی سازمان مجاهدین خلق، به نقض فاحش تمام مفاد کنوانسیون حقوق بشر شورای اروپا، که دولت آلبانی بیش از 70 سال پیش امضا نمود و به آن متعهد شد، خاتمه دهند و بساط برده داری نوین در اردوگاه بسته و دورافتاده مانز در خاک خود را برچینند.

أَلَیسَ الصُّبْحُ بِقَرِیبٍ؟

ابراهیم خدابنده